رمان «یوما» نوشته را باید چنین اثری دانست، اثری که برای هر مخاطب ادبیات دینی و با هر نوع سلیقه ای، حرف هایی جدی و تازه برای روایت دارد. بستر اصلی این رمان بیان فرازهایی از زندگی حضرت (س) است. نویسنده موقعیت زمانی روایت خود را از ساعت­های منتهی به ولادت حضرت (س) شروع کرده و با توصیف توامان موقعیت منزل، ذهنیت حضرت خدیجه و مردمان شهر که نمایندگانی از آنها به بهانه هایی به منزل (ص) رفت آمد دارند، داستانی را تعریف می کند که بیشتر از جذابیت های قصه ­پردازانه، از منظر روایت لذت­بخش است. خلق صحنه هایی چون عطرآمیز شدن بدن کودکانی که پیامبر آنان را نوازش کرده و یا دیالوگ هایی که نمایانگر گفتگوی رسول اکرم (ص) با خدیجه است از درخشان ترین و ماندگارترین بخش های این رمان از این منظر است. این کتاب تصویری رئالیستی از مکه و مدینه در دوران حیات پیامبر اکرم (ص) به تصویر می کشد و به طور غیر مستقیم به ارزش گذاری های اجتماعی اعراب جاهلیت اشاره می کند؛ به روشنی و البته به دور از هرگونه بیرون ­زدگی از اسلوب داستان. رمان «یوما» را باید یکی از موفق ترین و خواندنی ترین آثار داستانی دینی در روزگار خود بدانیم که با شیوه نگاه و نگارشی بدیع و جذاب، تازه ای از پیامبر رحمت و همسر وی به تصویر می کشد. ارتباط با ما: @milad_m25 قرار است کتابِ خوب حالِ خوب ما را رقم بزند. عضویت 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2469003274Cd50c7fd530