پندار درستی نیست فقط شبها در انتظار ستاره بودن، یا از پس صاعقه به فکر باران بودن، روزنه‌های امید همیشه در سرحد ناامیدی باز می‌شوند؛ مثل بذری که خاک را در دل تنهایی و در تنهایی دل، می‌شکافد به شوق رهایی؛ و این نیست، جز اینکه نور را باور کرده است. @snn313