يها اين است.»2
مطرح کردن سیاست تنشزدایی در چنین فضایی از دشمنی و سلطهجویی، نه تنها مشکل را از بین نمیبرد، بلکه سبب میشود تا دشمن به نفوذ و امکان برگشت مجدد، طمع بورزد و البته این بدان معنا نیست که درخصوص ایجاد ارتباط با کشورها به ویژه با کشورهای اسلامی و تلاش درجهت رفع کدورتها با حفظ اصول و آرمانها حرکت نکرد، بلکه باید توجه داشت که دعوای دنیای استکبار با اسلام است. این حقیقت را باید باور کرد.
«دعوا بر سر اسلام است؛ بر سر اشخاص و نوع نظام حكومتى و مردمسالارى نيست؛ والّا امروز غرب مىداند كه در اين منطقه يكى از مردمىترين نظامها، نظام جمهورى اسلامى است؛ اين قابل انكار نيست. نظام جمهورى اسلامى كه از صدر تا ذيل، همة كارهايش متكى و مستند به آراء مردم است، شخصيتهاى اثرگذار درجة اوّلش منتخبان مردمند و حضور و حمايت و عواطف مردم پشتوانة اساسى آن است، از لحاظ برخى از ابعاد مردمى بودن، در دنيا- نه فقط در منطقه- بىنظير است. حتى اغلب دموكراسیهاى رايج دنيا هم اينطور حمايت مردمى و انبوه دلها را پشت سر خودشان ندارند، ولى ما بحمداللَّه داريم؛ اين را دشمن هم دارد مىبيند. بنابراين مسئله اين است كه وقتى تفكر اسلامى و پاية اسلامى به مرحلة عمل رسيد و بنا شد نظام حكومتى تشكيل دهد، اين با خطكشىها و محاسبات رايج نظم مادّى جهان ناسازگارى خواهد داشت؛ اين چيز قهرى و طبيعى است. هر قدر هم ما ظواهر سياسى را درست كنيم و تنشزدايى و امثال آن را مطرح كنيم، مشكل اساسى آنها را از بين نمىبرد.»3
آمریکا که از روی کار آمدن خاتمی در ایران نتوانسته بود خرسندی خود را پنهان کند، در صریحترین موضع، روی کار آمدن اصلاحطلبان را با بازگشت مجدد آمریکا به ایران توجیه کرد! «ریچارد کلمن» گفت: «من به همة مردم دنیا میگویم ما [به ایران] بازخواهیم گشت.»4
اما خاتمی، بر مبنای اصل تنشزدایی خود و تعریفی که از آن داشت در مصاحبههای خود از آمریکا تجلیل کرد! او آمریکا را دارای تمدنی دانست که در آن دین و آزادی با هم سازگارند! آبراهام لینکلن – یکی از رؤسای جمهوری آمریکا – که به دست یک بازیگر کشته شده بود را شهید نامید! از به آتش کشیده شدن پرچم آمریکا اظهار تأسف کرده و آن را مردود دانست! در قبال این همه عقبنشینی و تمجیدهای بیاساس و غیرعقلایی، آمریکا در ظاهر با لبخند و وعدة برداشتن دیوار بیاعتمادی، جلو آمد اما دشمنیهایش را حفظ، تحریمها را تشدید و حمایتهای ایران از حزبالله و فلسطین را حمایت از تروریسم و فعالیتهای صلحآمیز هستهای ایران را تلاش برای دستیابی به سلاح هستهای دانست و مرتب این اتهامات آن را در موقعیتهای مختلف تکرار کرد و از بهانة حقوق بشر برای محکوم کردن ایران در سازمان ملل استفاده کرد!
پانوشتها:
1- صحیفه امام، ج 21، صص 90و91.
2- خطبههای نماز جمعه تهران، 24/11/1382.
3- بیانات رهبری در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری، 27/12/1383.
4- روزنامة کیهان، 18/4/1379.