پرسش متنی 📑 شماره : ۴۱۳ 🗣 پرسش : یکی از مهم‌ترین سؤالات مطرح شده درباره‌ی آیه‌ی مباهله، تعبیر جمع در این آیه شریفه و عدم مطابقت آن با احادیث و روایات موجود در منابع فریقین است که در آنها مصادیق این آیه افراد معیّن نه جمع معرفی می‌شوند. طبق احادیث و روایات موجود در منابع فریقین، منظور از «ابناءنا» پسران ما امام حسن و حسین علیهماالسلام ، منظور از «نسائنا» زنان خویش حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و منظور از «انفسنا» نفوس خود پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و امام علی (علیه السلام) است. از طرف دیگر در زبان عربی کلمه «نسائنا» زنان ما بر دختر شخص و نیز «انفسنا» نفوس ما بر یک نفر (امام علی) اطلاق نمی شود. ✍ پاسخ: در پاسخ به این سؤال مطرح شده باید بگوییم: 1. پیامبر عظیم الشأن اسلام (صلی الله علیه و آله) مبیّن و مفسر آیات نورانی قرآن کریم است. خداوند متعال در همین خصوص می فرماید: «وانزلنا الیک الذکر لتبیّن للناس ما نزل الیهم و لعلهم یتفکرون؛ ما این ذکر (قرآن) را بر تو نازل کردیم تا آن چه را به سوی مردم نازل شده است، برای آنها روشن سازی و شاید اندیشه کنند.» بنا بر این بر امت اسلامی فرض است که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) را مفسر و مبیّن حقیقی قرآن کریم بدانند و بیانات آن حضرت (صلی الله علیه و آله) را در این باره بدون چون و چرا بپذیرند. ۲. بر اساس روایات و احادیث صحیح و مورد قبول مذهب اهل بیت (علیه السلام) و اهل سنت، پس از نزول آیه مباهله، پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) جهت انجام مباهله با هیأت مسیحی نجران، علی بن ابی طالب (علیه السلام)، فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، حسن و حسین (علیه السلام) را همراه خود آورده و آنها را اهل بیت خود معرفی نموده است. به همراه آوردن این اشخاص در واقع نوعی تفسیر و تبیین کلمات به کار رفته در آیه‌ی مباهله (ابنائنا، نسائنا، و انفسنا) است و اگر کسی در این خصوص اعتراضی داشته باشد، در واقع به شخص پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) اعتراض می کند. ۳. قرآن کریم مملو از چنین مواردی است که در آنها به جای یک فرد ضمیر یا صیغه جمع به کار رفته است که در این جا به دو مورد آن اشاره می کنیم: ➖سوره آل عمران، آیه 173 «الذین قال لهم الناس قدجمعوا لکم فاخشوهم فزادهم ایماناً و قالوا حسبنا الله و نعم الوکیل؛ اینها (مومنان واقعی) کسانی بودند که (بعضی از) مردم به آنان گفتند: (لشکر دشمن) برای (حمله به) شما اجتماع کرده‌اند. از آنها بترسید، اما این سخن بر ایمان آنها افزود و گفتند: خدا ما را کافی است و او بهترین حامی ماست.» براساس دیدگاه عده‌ای از مفسران، قائل این سخن نعیم بن مسعود الاشجعی بود که وی به دستور ابوسفیان، قصد ترساندن مسلمآنان از مشرکان را داشت. ➖سوره آل عمران، آیه 181 «لقد سمع الله قول الذین قالوا ان الله فقیر و نحن اغنیاء...؛ همانا خداوند سخن آنها را که گفتند: خدا فقیر است و ما بی نیازیم، شنید.» بر اساس اعتراف عده‌ای از مفسران فریقین، قائل این سخن بی اساس، حیّ بن احطب و یا غنحاص (از یهودیان) بوده است. اگر به آیات نورانی قرآن کریم و شأن نزول آنها توجه بیشتری کنیم، روشن خواهد شد که در موارد متعددی، به جای یک فرد از ضمیر و یا صیغه‌ی جمع استفاده شده است که همه‌ی اینها نشانه‌ی بی اساس بودن سؤال مورد بحث است. ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ 💐 ۱ روز تا عید بزرگ مباهله ، « بزرگترین فضیلت امیرالمومنین علیه السلام در قرآن » 💐 ╭┅──🌺─┅╮ @soalvajavab ╰┅──🌸─┅╯