❓ پرسش شماره : ۱۰۵ 📝 موضوع : آیات مهدویت 🗣 پرسش : آیا در «جزء بیست و دوم»قرآن، آیه ای وجود دارد که طبق روایات اهل بیت ، آن آیه به امام زمان علیه السلام تفسیر شده است؟ ✍ پاسخ: ▫️ سوره مبارکه سباء، آیات ۵۱ ، ۵۲ ، ۵۳ ، ۵۴ ▫️ متن آیات شریفه : ﴿وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ ❉ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ ❉ وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ ❉ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِمْ مِنْ قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُرِيبٍ﴾ ▫️ ترجمه آیات : و اگر ببینی هنگامى را كه وحشت‌زده‌اند [آنجا كه راهِ‌] گريزى نمانده است و از جايى نزديك گرفتار شده‌اند. ❉ و مى‌گويند: «به او ايمان آورديم.» و چگونه از جايى [چنين‌] دور، دست يافتن [به ايمان‌] براى آنان ميسّر است؟ ❉ و حال آنكه پيش از اين منكر او شدند، و از جايى دور، به ناديده [تير تهمت‌] مى‌افكندند. ❉ و ميان آنان و ميان آنچه [به آرزو] مى‌خواستند مانعی قرار قرار گرفت؛ همان گونه كه پیش از این با امثال ايشان چنين رفتار شد، زيرا آنها سخت در تردید بودند. ▫️ تفسیر : عنْ أَبِي خَالِدٍ اَلْكَابُلِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: يَخْرُجُ اَلْقَائِمُ فَيَسِيرُ حَتَّى يَمُرَّ بِمُرِّ فَيَبْلُغُهُ أَنَّ عَامِلَهُ قَدْ قُتِلَ فَيَرْجِعُ إِلَيْهِمْ فَيَقْتُلُ اَلْمُقَاتِلَةَ وَ لاَ يَزِيدُ عَلَى ذَلِكَ شَيْئاً ثُمَّ يَنْطَلِقُ فَيَدْعُو اَلنَّاسَ حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى اَلْبَيْدَاءِ فَيَخْرُجُ جَيْشَانِ لِلسُّفْيَانِيِّ فَيَأْمُرُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلْأَرْضَ أَنْ تَأْخُذَ بِأَقْدَامِهِمْ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَوْ تَرىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلاٰ فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكٰانٍ قَرِيبٍ وَ قٰالُوا آمَنّٰا بِهِ يَعْنِي بِقِيَامِ اَلْقَائِمِ وَ قَدْ كَفَرُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ يَعْنِي بِقِيَامِ اَلْقَائِمِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ وَ يَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِنْ مَكٰانٍ بَعِيدٍ وَ حِيلَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ مٰا يَشْتَهُونَ كَمٰا فُعِلَ بِأَشْيٰاعِهِمْ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كٰانُوا فِي شَكٍّ مُرِيبٍ. ▫️ترجمه روایت : ابو خالد کابلی گوید: امام باقر علیه‌السلام فرمودند: قائم علیه‌السلام خروج می‌کند و حرکت خواهد نمود تا آنکه از مرّ (ظاهرا اسم مکانی است) گذر کند. در آن حال به او خبر می‌رسد که کارگزار او کشته شده است. پس [امام] به سوی ایشان باز می‌گردد و عاملان قتل را کشته و بیش از این بر آن نخواهد افزود. سپس حرکت کرده و مردم را فرا می‌خواند. تا اینکه به سرزمین بیداء می‌رسد. در آن زمان دو لشکر که از آنِ سفیانی‌اند [بر ضدّ امام] خروج می‌کنند، پس خدای متعال به زمین فرمان می‌دهد که پاهایشان را گرفته (و در خود فرو برد) و این سخن خدا عزّوجلّ است که فرمود: ﴿و اگر ببینی آن‌گاه که از ترس مضطرب شوند و [برای آنها] هیچ [راه] گریزی نیست و از جایی نزدیک گرفته شوند.﴾ (و مقصود از اینکه) ﴿گفتند: به او ایمان آوردیم﴾ یعنی به قیام قائم علیه‌السلام معتقد گشتیم ﴿و حال آنکه پیش از این منکر او شدند﴾ یعنی به قیام قائم از آل محمد صلی‌الله‌علیهم ﴿و از جايى دور، به ناديده [تير تهمت‌] مى‌افكندند. ❉ و ميان آنان و ميان آنچه [به آرزو] مى‌خواستند مانعی قرار قرار گرفت؛ همان گونه كه پیش از این با امثال ايشان چنين رفتار شد، زيرا آنها سخت در تردید بودند.﴾ 📚تأویل الآیات الظاهرة، ص۴۶۷ ┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄ @soalvajavab @AmirGrali