🔹خیلی خب، بگذارند، خلاف قانون هم که نبوده؛ اما اینکه ما به این افتخار بکنیم که ببينيد، ما این تعداد خانم مسئول در بخش‌های اجرایی داریم، این غلط است. اگر ما افتخار کنیم که این تعداد خانم روشن‌فکر، خانم تحصیل‌کرده داریم، این خوب است، اینجا دارد؛ اگر بگوییم این مقدار خانم نویسنده، خانم فعال فرهنگی یا فعال سیاسی داریم، مشکلی ندارد؛ اگر بگوییم این مقدار خانم شهادت‌طلب و مجاهده‌کار در میدان‌های گوناگون داریم، این خوب است؛ اگر بگوییم این مقدار خانمی که در عرصه‌های سیاسی انقلابی فعال‌اند – گوینده‌اند، نویسنده‌اند - داریم، این خوب است؛ افتخار به این‌ها خوب است؛ اما افتخار به اینکه ما این تعداد وزیر زن. این تعداد نماینده‌ی زن، این تعداد معاون بخش‌های مختلف زن، این تعداد رئیس موسسات تجاری زن داریم، افتخار به این غلط است؛ این انفعال در مقابل آنهاست. مگر بنا بوده ما کارهای مردانه را به زن‌ها بدهیم؟ نه".
🔹در تحلیلی بسیط‌تر باید گفت ارزش‌ها آیاتی از مبانی خود هستند. در گفتمانی سهمیه‌بندی ارزش تلقی می‌گردد که عقبه‌ی آن بر برابری جنسیتی استوار باشد. در حالی که اعتبار ارزش شایسته‌سالاری از عدالت است. به همین فرآخور سهمیه‌بندی در مَصاف ارزش‌ها، ناگزیر از تضاد دیدگاهی در لایه‌های مختلف دو گفتمان است.
🔹لازم به ذکر است که با عبور از روبنای مساله که منتهی به تفاوت درون‌مایه‌های مبنایی در اصالت نگاه میشود با تاکید بر عدم تفاخر به حضور کَمی زنان در پست‌های سیاسی، زیربنای این مهم حاکی از ارائه‌ی مدلی در مقابل مدل غربی است.
شفاف‌تر آن‌که نمونه‌های عینی امام بزرگوار زنان صدراسلام هستند حال آن که با شکل‌گیری ج.ا و دفاع مقدس، انقلاب از زنان کنشگری در ساحت‌های مختلف همچون دا و ... که دستاورد بی‌بدیل خود است رونمایی میکند.
در واقع در این الگو علاوه بر رد صِرف تجویزهای عَبث بر داده‌های درونی خود که خالق آن ج.ا است پافشاری کرده و به زن نه به مَثابه جنسیت پُست میدهد و نه به مَثابه جنسیت او را حذف میکند بلکه مبتنی بر شاخص شایسته‌سالاری که به عدالت نزدیکتر است؛ مساله را می‌بیند و هضم میکند. آنچه در این چارچوب اهمیت دارد آن که وجوهی مایه‌ی مباهات قرارگیرد که خاستگاهی مبتنی بر مبانی داشته باشد تا به این وسیله علاوه بر تحقق دیگر شقوق و ارائه نمونه، فراتر از مرزها را نیز پوشش دهد. بگذریم که زمانی برخی به تعداد حضور زنان در مجلس همسایه رَشک‌ها می‌بردند، حال آن که زنان آن جامعه از بدیهیات محروم بودند.
🔹در اولین دوره مجلس، زنان نماینده با تشکیل کمیته حقوق خانواده، فعالیت خود را در این حوزه متمرکز کردند. نمایندگان با بررسی و هم‌اندیشی مجموعه‌ای از آرا و نظرات کارشناسی دستگاههای قضایی و مسئولان دولتی و ... جمعاً به تصویب سه لایحه در مورد خانواده رسیدند:
۱- تصويب قانون واگذاري حضانت فرزندان صغير یا محجور به مادران
۲- تصويب قانون تأمين زندگی زنان و كودكان بي‌سرپرست
۳- تصويب قانون نيمه‌وقت بانوان در ادارات دولتي
به بیانی دوره اول و دوم مجلس به تلاش برای تبیین نگرشی متفاوت و گسترده به فعالیت زنان نه لزوماً درمیان جامعه که در میان نمایندگان مرد گذشت. با ایجاد کمیته حقوق خانواده و تصویب لوایح ذکر شده و پیگیری اجرایی‌سازی آنها، در واقع زنان با حضور خود در مجلس نقشی جامع در حمایت از زنان و خانواده ایفا کردند.
✍️نجوا
👈#یادداشت
💠@masaf_najva