بسم الله النور خودمانیم‌ها ماهایی که اندوخته‌ای نداریم، آرامش‌مان هم بیشتر است‌. مدت‌ها بود فکر می‌کردم آن‌ها که زر و سیمی برای روز مبادا دارند، چطور ذخیره می‌کنند که نه از ارزشش بیفتد، نه سرمایه‌داران به نفع خودشان بالا پایینش کنند، نه هراس سرقتش را داشته باشند و..؟ چندی پیش با رفیقم صحبت می‌کردم، گفت یکروزه رفتم سفر و برگشتم، دار و ندارم را بردند. نه تنها طلاهای خودم بلکه سرمایه خواهران و آشنایانمان هم که در گاوصندوق ما امانت بود، همه به سرقت رفت. به‌نظر من اگر زندگی این است، این سرمایه‌ها باید پیش خدا نگه‌داشته شود تا روز مبادا از ذخایر الهی برایمان برسد. از من حیث لایحتسب. پ.ن ۱: اینها هم فدای حزب الله... پ.ن ۲: از گردنم وا می‌کنم رنگین کمان را شاید مرمت کرد زخم آسمان را پ.ن ۳: بخشی از پول‌ها و طلاهایی که از خانواده خودم جمع کردم برای کمک به حزب الله لبنان پ.ن ۴: محسن من، تمام عیدی‌ها و پول‌های سالش را تبدیل به پلاک طلا کرده بود، به درخواست خودش آن را بخشید. پ.ن ۵: کوچکترین عضو اهدا کننده ما، ۶ ساله است. پ.ن ۶: راستی یک کلک هم یادتان بدهم. پدرم مبلغی از من می‌خواست. به او گفتم که با اجازه‌اش نصف آن را برای همیشه ذخیره قیامتش کردم و به حزب الله بخشیدم. بابا خندید.. پ.ن ۷: حاشیه‌هایم بیش از متن شد :) @sobhetazedam