🏴شعری از خانم دکتر زهرا اسدی جرجافکی،صاحب امتیاز #ندای_زرند در رثای خانم فاطمه ی زهرا (س) شب گرفته فضا و شهر آرام کوچه از عطر یاس لبریز است بین دیوار و در زنی مانده صحنه ای که عجب غم انگیز است شاخه یاس را تبر زده اند غنچه را روی شاخه سر زده اند آسمان را کشانده روی زمین داس هایی که تیغه شان تیز است گوش سنگین شهر شان پر شد غرق الهاکم و تکاثر شد خانه هایی که کر شده از جور غرق در ناله های برخیز است نغمه نغمه نوا نوا غمگین یک گل یاس و صد نفر گل چین در سکوت میان آن کوچه نعره ی داس ،تیشه یکریز است ریشه ماه ،زهره خشکیده پایه های بهشت لرزیده بین دیوار و در زنی مانده میخ هایی که مثل مهمیز است غنچه ی نوشکفته پر پر شد دیده هایی که پشتشان در شد مانده از خاطرات یاس وتبر چادر خاکی که گل ریز است پرچم صلح باغبان است او تکیه گاه زمین مان است او کو به کو کوچه کوچه در این شهر بوی یاس خمیده سرریز است عمر او را چنان به یغما برد هرچه از عشق مانده ،سرما برد ناشکیبی بچه آهوها غم مادر، شرر برانگیز است بین دیوار ودر زنی مانده صحنه ای که عجب غم انگیز است https://eitaa.com/sobhezaravand