سلیمی ادامه داد: کسر قابل توجهی از مخاطبان عام فیلمهای خارجی بدون اینکه از ماهیت این فیلمها اطلاعی داشته باشند، صرفاً از روی پوستر فیلم، آن را دانلود میکنند و معلوم نیست پس از تماشای چنین فیلمهایی چه چیزی گیرشان خواهد آمد.
برخی فیلمسازان به مدیوم اثر هنری بیتوجهاند
وی با تأکید بر لزوم شناخت فضای هر درام و انتخاب مدیوم مناسب برای عرضه آن یادآور شد: در بسیاری از مواقع، سازندگان فیلمها در کشور ما؛ چه در مقام تهیهکننده و چه در مقام کارگردان به این نکته مهم توجه نمیکنند که هر اثر هنری مدیوم مختص خود را دارد؛ بدین معنا شما نمیتوانید هر قصهای را که به دستتان رسید بر صحنه تئاتر اجرا کنید و به همین ترتیب نمیتوانید هر داستانی که با آن مواجه شدید را بر پرده سینما روایت کنید؛ هر قصه مدیوم خاص خود را دارد و این مدیوم میتواند شامل تلویزیون، سینما، تئاتر، پلتفرمهای پخش آنلاین و... باشد.
این فیلمساز افزود: اینکه میگوییم برخی فیلمها باید در بستری جز سینما عرضه شوند، به دلیل ضعف آنها نیست؛ بحث اصلی به مدیوم مقتضی و مناسب آنها بازمیگردد؛ یک درام به دلیل ویژگیهای خاصی که دارد برای اکران در سینما مناسب است و درام دیگری به همین دلیل برای عرضه در فضای مجازی مناسبتر است؛ چراکه در این فضا میتواند مخاطب بیشتری را جذب کند.
نمیشود با تزریق پولهای دولتی چرخه اکران سینمایی را حفظ کرد
کارگردان فیلم سینمایی «فرشتگان قصاب» در پاسخ به این پرسش که آیا اکران آنلاین میتواند تهدیدی برای اکران آتی فیلمها در سالنهای سینما باشد یا خیر، بیان کرد: شاید پاسخ من به این پرسش کمی بیرحمانه باشد اما قانون طبیعت همین است و نمیتوان در مقابل آن ایستادگی کرد؛ وقتی ماموتها نتوانستند خودشان را با هوای گرم زمین هماهنگ کنند، لاجرم منقرض میشوند. شاید زمانی دوران تماشای فیلم در سالنهای سینما هم به پایان برسد؛ نمیشود با زور، به واسطه تزریق پولهای دولتی و فشار به فیلمساز بخواهیم این چرخه را به هر قیمت حفظ کنیم؛ بنابراین لازم است که فرزند زمان خودمان باشیم.
برخی بیشتر از خالقان سینما برای آن تقدس قائلاند!
وی متذکر شد: برخی از دوستان سینماگر ما برای پرده سینما تقدسی قائلاند که میزان آن از کسانی که این پرده را خلق کردهاند بیشتر است! اصطلاحاً میگوییم که فلانی کاتولیکتر از پاپ است؛ سینما یک ابزار است؛ چرا باید تقدس داشته باشد؟ این ابزار تا زمانی قابل استفاده است که پاسخگوی نیازهای ما باشد؛ اگر زمانی پاسخگوی نیازهای ما نباشد باید آن را تغییر دهیم.
وی تصریح کرد: فهم این نکته ضروری است که پیشرفت و حرکت روبهجلو مستلزم این است که برخی مظاهر تمدنی که به آن عادت کردهایم را کنار بگذاریم؛ چهبسا بتوانیم در این فضا مبدع باشیم و فضای جدیدی را متناسب با شرایط کنونی خلق کنیم.
پاسخهای قدیمی به نیازهای جدید، بحرانآفرین است
این سینماگر اظهار کرد: چرا ما باید طرح «سینما ماشین» را که در دهههای 60 و 70 در غرب مورد توجه بوده است عیناً تکرار کنیم؟ به دلیل اینکه ایده نو و برنامه تازهای برای آینده نداریم و از افکار نو استفاده نمیکنیم؛ به قول هگل؛ "پاسخهای قدیمی به نیازهای جدید، بحرانآفرین است." بیشک بهرهگیری از طرحها و ابداعات جدید، قادر است که سینما را نجات دهد.
سلیمی با اشاره به چالشهای اکران آنلاین نظیر نقض حقوق مالکیت معنوی آثار هنری گفت: مسئله مالکیت معنوی آثار هنری از آن دست مسائلی است که در کشورهای پیشرو صنعت سینما هم به تمامه حل نشده است و این کشورها در مواجهه با این چالش به نوعی همزیستی مسالمتآمیز تن دادهاند. با اینوجود؛ سازندگان آثار هنری در این کشورها به واسطه تبلیغات و قانونگذاران نیز با وضع قوانین سفت و سخت و سیاستهای تنبیهی بازدارنده، توانستهاند به میزان قابل توجهی مخاطبان را اقناع و مجاب کنند که از محصولات اورجینال استفاده کنند.
به جای جنگ با هکرها بر مخاطبان تأثیر بگذاریم
وی افزود: سیاستگذاران در کشورها در وهله نخست سعی میکنند مخاطبانشان را تحت تأثیر قرار دهند تا اینکه بخواهند به جنگ هکرها و ناقضان حقوق مالکیت معنوی بروند؛ این دو روش در این کشورها به خوبی پاسخ داده است و قانون و مشوقهای فرهنگی به درستی کارکرد خود را ایفا کردهاند.
سینما , سینمای ایران , ویروس کرونا ,