نهم اردیبهشت ماه روز ملی قنات است
🔹فناوری ساخت قنات در اوایل هزاره پنج قبل از میلاد در مناطق خشک کوهستانی ایران گسترش پیدا کرد و به کشاورزان این مناطق اجازه داد تا بتوانند در دورههای طولانی خشکی که آب سطحی پیدا نمیشود به کشاورزی بپردازند.
🔸ایرانیان باستان در چندین هزار سال قبل دست به این ابتکار جدید زده و آن را کاریز یا کهریز نام نهادند. با این اختراع که در نوع خود در جهان بینظیر بوده است، میتوان مقدار قابل توجهی از آبهای زیرزمینی را جمعآوری کرد و به سطح زمین رساند، که همانند چشمههای طبیعی، آب آن در تمام طول سال بدون هیچ ابزار کمکی از درون زمین به سطح زمین جاری میگردد.
🔹قنات ایرانی در قالب یک پرونده با ۱۱ اثر در چهلمین جلسه کمیته میراث جهانی سازمان علمی فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در سال ۱۳۸۵ در ترکیه، به عنوان بیستمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
🔸این ۱۱ قنات شامل: قنات قصبه گناباد، بلده فردوس، زارچ حسن آباد، آسیاب آبی میرزا نصرالله مهریز، جوپار کرمان، اکبرآباد و قاسم آباد بروات بم، مون در اردستان، وزوان و مزدآباد اصفهان و ابراهیم آباد اراک هستند که در شش استان خراسان رضوی، خراسان جنوبی، یزد، کرمان، مرکزی و اصفهان واقع شدند.
🔹نخستین قناتها و طولانیترین قنات دنیا در ایران واقع شده است. قنات زارچ با قدمت بین دو تا سه هزار سال و با ۷۱ کیلومتر طول به عنوان یکی از بلندترین قناتهای ایران شناخته میشود.عمیقترین مادر چاه نیز در شهرستان گناباد با نام قنات قصبه قرار دارد که تاریخ حفر آن به دوره هخامنشی میرسد.
🔻به کانال معاونت آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی بپیوندید👇🏻
🌐
https://eitaa.com/soil09water