☫بِسْـــــمِ‌الـلَّـهِ‌الرَّحْـمَنِ‌الرَّحِیـــــمِ☫
معنای شفاعت
بدان كه شفاعت را از اينجا بايد با خود ببرد و به آن قدر كه با انسان كامل يعنى
امام عصرش عجل الله تعالى فرجه الشريف سنخيت دارد، به همان اندازه از شفاعت بهره‌مند است و با قرآن و عترت
پيوسته است.
پس هم قرآن شفيع است.
و هم عترت.
و ممكن است كه شخص شفيعى هم شفيع جمعى شود.
عاقل را
اشاره كافى است.
و بداند كه اسماء حسنى الهى شئون ذاتيه حق و بروز و ظهور آثار وجودى اوست.
از آن حيث كه قادر بر اعطاى
وجود است: رحمن است.
و از آن حيث كه قادر بر اعطاى كمال وجود است: رحيم است.
اولى، رحمت رحمانى است
بر
اين خوان يغما چه دشمن چه دوست.
دومى، صفت رحيميه است كه سفره خاص دوستان است.
عارف رومى در گفتارش:
آن يكى جودش گدا آرد پديد
و اين دگر بخشد گدايان را مزيد
به اين دو رحمت اشارت كرده است. مصراع اول، رحمانى و دومى، رحيمى است.
گدايى كن تا محتاج خلق نشوى
📔نامه ها و برنامه ها
علامه#حسن_زاده_آملی
https://eitaa.com/sokhanranibrtar114