رفیق شهید من؛ گدای امروز خانه ات منم هوایی ام کن... خسته ام از پرسه زدن در هوای این شهرِ پُردود! این سینه ی سوخته از تاول گناه را تنها هوای خوب تو التیامش می دهد این قلب پر از وصله های ناجور را نگاه قشنگ تو سامان میبخشد... ...!