وقتی هشیار باشی خطا یا گناه هم که بکنی، دیگه غافل نیستی و از حال خودت باخبری، آگاهی به حال درونی خودت و درد میکشی، به خودت میگی من که هشیار و آگاه بودم، یا به قولی علمش رو داشتم. پس چرا در لحظه ناهُشیار شدم؟ این سوال و جوابها و همون حال بدی که میکشی، تو رو تویِ مسیر درستی نگاه میداره، اونوقت دیگه کم کم خودتو نزدیک میکنی به درستی و پاکی، اونقدر نزدیک میشی که دیگه در لحظه هشیار میشی ‌و اشتباه رو تکرار نمیکنی و به حال خوب می‌رسی.. 🍃