بسم الله پیاده‌روی شام شنبه شروع شد و حدوداً بچه‌ها بر اساس وعده‌ای که کرده بودیم تا قبل از ظهر عمود ۲۸۵ موکب امام رضا علیه‌السلام بودند. بعدازظهر هماهنگ کردیم یک جلسه سیدرضا با بچه‌ها داشته باشد، بچه‌ها مشتاق بودند و سید هم خوب گفت؛ اینکه باید در این مسیر نقش بگیریم، هرچند شده نقش کوچک، اینکه این مسیر، مسیر مبارزه با نفس است، مسیر شهدایی زندگی کردن است، آخرش هم روضه و اشکی. جلسه خوب و خاطره انگیزی بود، بنا بود بعد از سخنرانی، مداحی و شام حرکت کنیم، منتظر شروع سخنرانی بودیم که گفتند امشب هم سخنران محترم نمیاد و شما لطف کنید، در عرض چند دقیقه مطلبم رو آماده کردم و صحبتم رو شروع کردم؛ اینکه برای این سفر نیاز به گمشده داریم، گمشده‌ی ما باید گمشده‌ی عالم باشد، باید باری از روی دوش او برداریم و این مسیر جایی است برای گرفتن مسئولیت، روضه‌خوان روضه جانسوزی خواند و ما را راهی کرد، راهی کربلا، راهی مسیر عاشقی، کربلا مسیر تاریخ است، تاریخی به قدمت خلقت زمین، همان زمان که سرزمین مکه به دیگر سرزمین‌ها مباهات میکرد و خدا گفت کربلا حرمتش از سرزمین مکه بالاتر است، کربلا مسیر تاریخ است، تاریخی به قدمت حضرت آدم، همان آدمی که با گریه بر سرزمین کربلا آمرزیده شد، کربلا قدمتش به قدمت تمام انبیا است، نوح، ابراهیم، موسی، ایوب، زکریا، یحیی و... تمام انبیا یا از این سرزمین گذر کرده‌اند و گریه کرده‌اند یا به هر دلیل و بهانه‌ای در خیل کربلاییان بوده‌اند وگرنه قطعا رسول نبودند. کربلا، ما به سمتِ تو در حال حرکتیم، کربلا، ما را دریاب و در خیل کربلاییانت حساب کن، کربلا، چه بدنهایی که به عشق رسیدن به تو، سر از پا نمیشناسد، کربلا، تو چه عشاقی را تا به حال به خود دیده‌ای؟! از یاران حسین علیه‌السلام که حلت‌بفنائک شدند که بگذریم، کربلا، تو مشتاقانی به خود دیده‌ای که در عالم نظیر نداشتند، حججی، خیزاب، شاهسنایی، عبدالمهدی، ابومهدی و سلیمانی و... کربلا، ما را قبول کن و در زمره مشتاقان خودت پذیرا باش. والسلام امین حقیقت‌نژاد شهریور۱۴۰۲ 🌐مرکز تربیتی و پرورش استعداد سلاله http://zil.ink/solale.ir