💥چرا اینگونه گریه می‌کرد، اینکه مصیبت بزرگی نبود؟؟!... چرا این گناه را مرتکب شد؟ چرا اینگونه رفتار می‌کند؟ چرا؟.. چرا؟.. چرا؟ - درست از زمانی که این چـــراها در ذهن شما نقش می‌بندد، روزگار تمام تلاشش را می‌کند تا شما را درست در همان موقعیت قرار دهد و شما خودتان به جواب سوالتان برسید. - و اینجاست که شما با چشم خود می‌بینید، در همان شرایط، عکس‌العملی بهتر و معقول‌تر از آن شخص، انجام ندادید... ※ عزیز من ؛ سوال و پرسش، به خودی خود بد نیست، اما آفتی در این چراها نهفته است؛ - اینکه شما در مقام قضاوت، بدون در نظر گرفتنِ اینکه شاید برای شما هم اتفاق بیفتد، خود را یک پله بالاتر از آن فرد قرار می‌دهید و او را در ذهن خود ملامت می‌کنید با این اطمینان که خود از آن اشتباه مصون هستید... و آهسته آهسته این آفت ریشه می‌دواند و نگاهتان را نیز نسبت به آن شخص تغییــر می‌دهد... ← از امـــروز تمرین کنیم ؛ قبل از هر ، "خود را جای دیگران بگذاریم".