يكي از دوستان و نزديكانِ مرحوم حاج ميرزا جواد آقا مي گويد: مرحوم ملكي (ره) شب ها كه براي تهجّد و شب به پا مي خاست، ابتدا در بسترش مدتي صدا به بلند مي كرد؛ سپس بيرون مي آمد و نگاه به آسمان مي كرد و آيات «انَّ في خَلْق السَّمواتِ وَ الارض…» را مي خواند و سر به ديوار مي گذاشت و مدّتي گريه مي كرد و پس از تطهير نيز كنار حوض مدتي پيش از وضو مي نشست و مي گريست و خلاصه از هنگام بيدار شدن، تا آمدن به محلّ نماز و خواندن ، چند جا مي نشست و برمي خاست و گريه سر مي داد و چون به مصلّايش مي رسيد، ديگر حالش قابل وصف نبود. @solooketalabegi کانال حُسن طلبگی