#ارسالی_شما #شعر_سودرجانی_ها زبعد قتل سالار شهیدان.. به دشت امد اسد با حال گریان.. شهیدان بی سر و بی دست وبی پا... همه کشته ز کین وجور اعدا... پراکنده به دشت چون لاله صد چاک... بدنها لخت و عریان خفته بر خاک... ببالین امد ان زین العبادین بنی هاشم چو دیدش کشته از کین.. قبیله هم اسد از مرد واز زن... به کفن ودفنشان کردنند شیون.. چو بودنند جملگی عریان وبی رخت.... ببردنند جامه شان گرگان بد بخت... حصیر وبوریا جای کفن شد... علی اکبر به خاک پای پدر شد.. علی اصغر به روی سینه اش خفت... پدر را چون وصیت بر پسر گفت... به نهر علقمه خودرا رسانید.. عمو را بی سر وبی دست و پا دید... بزد بوسه بران دستان بی تن... به خاکش دفن و هم میکرد شیون... تمام کشته گان بر خاک خفته.. چو بر سالارشان لبیک گفته.. علمداران شدنند هم عمه هایش.. به شام و کوفه با عهد وایالش.. سران را بر نوک نیزه نهادنند... اسیران در کجاوه جای دادنند.. همه بر اشتر عریان سوارنند... به راه شام وکوفه رهسپارنند.. اسیران در خرابه جای دادنند.. به پاشان کندو زنجیرها بستند.. نهادنند راس ان شاه شهیدان.. میان تشت و بر لب چوب خیزان... به راس نیزه دشمن چو می ماند.. تلاوت ایه های ارجعی خواند... چو زینب جای رهبر خطبه بر خواند.. به لب بنیادشان از ریشه خشکاند!!!!!!!!! ✍ شعر از مرحوم حیدرعلی سلیمی @sooderjan_ir