هدایت شده از به سوی سماء
كره زمين را از دو جانب قطب اندكى تطامن است؛ يعنى: اندكى مسطّح است و فرو رفتگى دارد. و آفاق استوائى و قريب بدان‌ها را چون مكّه مكرّمه تقبّب است؛ يعنى: برآمدگى دارند. و آب همه كره زمين را فرا گرفته بود، و چون فرو نشست قهرا جاىِ برآمده زمين كه قبّۀ آنست و تقبّبِ آن بيش از جاهاى ديگر است در نخستين بار نمودار شده است، و آن مكّه مكرّمه است. و چون آب كم كم فرو نشست و تقليل يافت قسمت پديد آمده زمين به تدريج گسترش يافت كه از آن تعبير به دحوالارض شده است. (هزار و یک کلمه، ج۱، ص۴۶۰) @sooyesama