يكی از علل جاری شدن انسان، بلا و مصيبت است. خداوند گاهی به انسان نعمت می‌دهد و گاهی نقمت؛ گاهی بر دهان انسان لقمه‌های شيرين می‌گذارد و گاهی لقمه‌های تلخ؛ گاهی نعمت دنيا را به انسان می‌دهد و گاهی در را به رويش می‌بندد و انسان را در فقر می‌سوزاند! چون نظام عالم، نظام تربيت است. خداوند ميزبان است، هم در بلا و هم در رخاء، از اين مهمانی غرض دارد و می‌خواهد انسان را امتحان نمايد. نعمت می‌دهد برای امتحان، پس طغيان نكن! كسی كه در اثر نعمت طغيان می كند نمی‌داند كه دستگاه آفرينش دستگاه تربيت است، می‌خواهد به وجود انسان جريان دهد. عالم طبيعت دچار ركود است و خداوند می خواهد او را از اين عالم خارج كند. اگر انسان در اثر بلا، جزع و فزع كند سقوط خواهد كرد بنابراين بايد خود را مهمان خدا ببيند. خداوند تبارك و تعالی در قرآن می‌فرمايد: «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصاد» (فجر،14). خدا در كمين توست، او صياد است! خدا می‌خواهد در شكارگاه توحيد، تو را شكار كند، مراقب باش از حدود الهی خارج نشوی! #استاد_علی_فروغی #تربیت_الهی #بلا @sooyesama