شاگردی به استادش گفت: مدتی است چشم برزخی من باز شده و افراد را بر اساس چهره برزخی‌شان می‌بینم. لذا بسیار معذب و مستوحش هستم و از دوستان و اقوام فراری شده‌ام. استاد گفت: آدم مگس نیست که روی زخم بنشیند. سعی کنید چشم قیامتی باز کنید و کمالات وجودی خلائق را ببینید و از دیدن نواقص چشم بپوشید. انبیاء علیهم السلام نیز همین روش را داشتند که آنگونه با محبت و دلسوزی با مردم رفتار می‌نمودند. یعنی به اصل وجود و کمالات وجودی مخلوق می‌نگریستند، نه محدودیت و نواقص آن. @sooyesama