تفاهم درباره در رابطه با عدس باورهای غلطی رواج دارد که باید اصلاح شود. شاید این باورهای غلط، برخاسته از این دیدگاه طب جدید باشد که عدس منبع آهن و خونساز است! 🌑اما از نظر طب سنتی مصرف زیاد عدس تولید کننده خون سوداوی و غلیظ است و حتما باید با مصلحات آن مثل انواع روغن ها یا گوشت های لطیف مصرف شود. 🍃👈 البته متخصصان تغذیه نیز دریافته اند که خاصیت خوب عدس فقط در کنار گوشت خود را نشان می دهد. ⭕️ 👈مصرف عدس به شکل امروزی مخصوصا به صورت کنسرو که گاهی در برنامه روزانه جوانان وجود دارد اصلا توصیه نمی شود. 🍀👈 جایگزین عدس از نظر طب سنتی « » است که تا حد زیادی از برنامه غذایی ایرانیان کنار رفته و جای دارد که به سفره های ایرانی باز گردد. به ویژه غذای بسیار خوبی برای فصل گرما است. البته عدس نیز خالی از فایده نیست و در برخی شرایط و برای برخی مزاجها می تواند مفید باشد اما مصرف زیاد آن برای هیچ مزاجی توصیه نمی شود. 🍃طبیعت عدس:👇 👇 در حرارت مایل به اعتدال و خشک است. ( در واقع پوست آن گرم در اول و لب آن سرد در اول است و لهذا آب مطبوخ پوست آن ملین و لب یعنی جرم مقشر آن قابض است). 🍀افعال و خواص عدس:👇 👇 • نفاخ و دیر هضم؛ • مصرف زیاد آن مولد خون سوداوی و سودا؛ • موجب احتباس حیض؛ • کاهنده نیروی جنسی؛ • غلیظ کننده خون و مانع عبور خون از عروق باریک ؛ • مضر برای معده های ضعیف، بواسیر و قولنج؛ • باعث دیدن خوابهای پریشان و تاریکی بینایی؛ • سوزاننده خون و حتی در مصرف زیاد و طولانی مدت زمینه ساز ابتلا به برخی سرطانها است. • آشامیدن آب پخته آن جهت امراض صدر و ریه و سرفه و درد سینه مفید است. (کوتاه مدت) • و اگر بسیار خوب با سرکه پخته شود مقوی معده و بی نفخ می شود. • سوپ آن با روغن بادام جهت دوره نقاهت تب ها مفید است. (کوتاه مدت) 🍀 عدس : مصلح آن بسیار پختن آن با روغن کنجد تازه و یا روغن گاو و یا روغن بادام و یا سرکه و با گوشت خوردن است. همچنین پونه، مرزه، و از دیگر مصلحات عدس است. °Join: @Soudavi