معمایی در ذهن تابید نگین سردِ مدهوش به هوشیاری بازگشت غریب روزگار حالی ز وصف نداشت در اخترگه فرح مهلایی به پا‌شد و تحیر به تار مویی نزدیک شد مهر همچون بادبانی در رقص بود اما رقابت چنان رقصی با کمان‌های زرد شمس درمقیاسِ تضاد و ابهامی سخت بود مقیاس؟ شمس؟ به راستی شمس ِ زبرِ ابر از کدام دیار دُرفشان سر به زیر آورده است؟ _