تیک تاک ساعت مدام در رفت و آمد بود
غریبانه و پاورچین انسان‌وار در ایستگاه‌های
زندگی توقفی میکرد و دوباره به مقصد به حرکت می افتاد.
منظره‌ی ساعت بی‌هیچ تصوری آدمی را تا عمق خاطرات گذرنده در خود می‌بلعید؛
ستون‌هایی از تاریخ رویدادها در پوسته‌ای از خیال می‌ساخت
و سپس بادی را در ارتفاعات راهی میکرد
تا ستون خاطرات را بر‌اساس تاریخ و همراه با قدم‌های ساعت از فراز تخریب کند.
-