「 سایه‌ی فقر」 در عصر غایب ایامی بر انسانیت گذشت که جوان از کنار پیر گذشت و پیر چشم به قدم‌هایش گذاشت. میغ‌های سیاه به راهرو‌های محنّت بشریت راه یافت دلسوزی از چشم‌ها گریزان شد و مردمک مشکی به تاریکی مطلق ایمان آورد؛ تعصب بر غرور روز به روز افزون شد و تکبر هم‌گام با او هم مسیر شد.