💢 ردیه بر انفعال به اضافه ی کار فرهنگی (۲) ✍️ کافی ▪️رابعا ما در اسلام نهادی داریم به نام امربه معروف و نهی از منکر که کارویژه ی اصلی آن در ساحت اجتماع، نظارت اجتماعی و بازدارندگی عمومی است و این شاه کلید مفقوده در حلقه ی حکمرانی ماست. ما باید بدانیم که هنجار ها در روند تغییر خالص افکار رخ نمیدهد بلکه با حس مسئولیت پذیری و کلکم راعِِ شکل می یابد. این فریضه از سطحمردم به مردم تا مردم به کارگزاران و حاکمان و حاکمان به مردم وجود دارد. ( این مورد بحث و مجالی مجزا می طلبد) 🔘 استقرار امنیت فرهنگی اصولا کارویژه ی یک حاکمیت ناب دینی مانند جمهوری اسلامی تاکید ، تقویت ، تشیید و تحکیم مبانی فرهنگی و هویتی و بسط و نشر تعالیم مکتبی و اقامه ی شعائر دینی است و تنظیم تمام روابط بر این اساس است و الا امثال پهلوی هم بلد بود مدیریت توزیع منابع نفتی و ساماندهی کشاورزی و... کند. ( این به معنای خروج خدمات عمومی از دایره ی مسئولیت حاکمیت اسلامی نیست بلکه ناظر بر آن اهداف عالی و کارویژه های غایی در حاکمیتی است که اساس مشروعیتش بر آن استوار گشته است) این که در زمینه ی تهدیدات بالقوه ی میدانی عرصه فرهنگی عده ای بگویند کار فرهنگی کنیم رهزن است و خطا؛ 👈 کار فرهنگی تنها مسکن سازی برای خالی سازی عرصه ی کار جدی و جهادی و خاموشی و تسکین ندای وجدان است چونکه امر دخالت سیاست در فرهنگ و حمکرانی در این حوزه است بله برخی ها معتقدند نباید دخالت سیاسی داشت چون آنها حکمرانی بایسته و شایسته را مبتنی بر اصول مندرج و مستخرج از سکولاریسم و لیبرالیسم فرهنگی و تحدید و تقلیل سعادت در سیادت دنیاخواهانه ، متقطع از دامن وحی و متمرکز بر تجویز بر مدار اجابت امیال و ارضای شهوات میدانند. 👈 اما چطور حکومتی با این طول و تفسیر در قانون اساسی ، رهنمود های امامین اش و تاکیدات اخیر رهبری اش بر لزوم دخالت در سبک زندگی جمعی و پویش و کوشش بر عدم ترویج و اشاعه ی گناه و حرام اجتماعی ، میتوانیم به نسخه ی عدم دخالت تقنینی ، جرم انگاری سخت و دخالت قاهرانه ی حاکمیتی و قناعت پیشگی به کار های هر چند مثبت و ایجابی اما تدافعی و غیر تهاجمی روی آوریم. ما در جنگیم ، در رزم و پیکاریم با یک مدل هار و حریصی از سبک زندگی بیگانه که از مرزهای مجازی و حقیقی ، ذهنی و عینی از باختر و خاور بر ما هجوم آورده ، مواجهیم و این ملت به قیام برخواسته که داعیه دار نصب پرچم لا اله الا الله و مشی بر منش و سلک حسین بن علی علیه السلام در احیای امر میباشد ، خواهان پیروزی در این نبرد است. 👈✅لذا نسخه ای که عده ای حتی خودی تحت عنوان " لزوم کار فرهنگی" میپیچند ، خوب است بله دعوت به خیر و برّ و نیکی است اما توقف بر آن‌ و اکتفای بدان ، ناکافی و انحرافی است ؛ مثل سپاهی است که با تایید و مشروعیت دهی به حرکت رقیبی است که کمر همتش را صبح تا شب در تضعیف و النهایه نابودی و هدم و محو یک حاکمیت نظاره گر ، تنظیم گر و پاسدار از سنگر بسته است و سپاه تماشا میکند تا ضربه بیشتر نخورد ! یعنی انتهای این رویکرد پذیرش یک هژمونی سلطه گر و اکتفا بر تاسیس یک دفتر و واحد فرهنگی جمع و جور و منسجم مثل (( انجمن خیریه مهدویه حجتیه)) است. این کجا و نگاه انقلاب اسلامی و رهبر معظم انقلاب کجا؟ 🆔@cultural_governance کمپین دانشجویی در ایتا. تلگرام، سروش، بله، آیگپ↙️ @studentcfantiusantizionist ارسال گسترده ..