این شیوه برخورد گورکانی خلاف اسلام بوده، زیرا فردوسی شیعی در شاهنامه خویش از مدح کنندگان اهل بیت(علیهم السلام) بوده و در ابیاتی می سراید: «که من شهر علمم علیّم در است، درست این سخن، قول پیغمبر است منم بنده اهل بیت نبی، ستاینده خاک پای وصی» پس چگونه گورکانی با وجود این همه وصف هایی که فردوسی از اهل بیت(علیهم السلام) دارد را مسلمان نمی داند و اجازه نمی دهد که در قبرستان مسلمان ها دفن شود. در صورتی که شخص با گفتن شهادتین حکم مسلمان پیدا نموده و تمام احکام مسلمان بر او بار می شود که یک مورد آن، دفن در قبرستان مسلمان ها است. ابن‌نجار از ابن‌عمر نقل می‌کند که پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) فرمود: «بُنیَ الاسلامُ علی خِصال: شَهادهُ انْ لا اله الّا اللهُ و انَّ محمّداً رسولُ اللهِ و الاقرارُ بما جاءَ مِنْ عِندِاللهِ الی...فلا تکفروهم بذنب و لا تشهدوا علیهم بشرک؛(3) اسلام مبتنی بر چند ویژگی است: شهادت به یگانگی خداوند (لا اله الّا الله) و شهادت بر نبوت رسول خدا (محمد رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ) و پذیرفتن آنچه از جانب خداوند نازل شده است. پس کسی را که به این ویژگی‌ها معتقد بود، به خاطر ارتکاب گناهی او تکفیر نکنید و بر شرک او گواهی ندهید.»(1) پی نوشت: (1). الهندي ، علاء الدين علي، كنز العمال في سنن الأقوال والأفعال، مؤسسة الرسالة، لطبعة الخامسة، 1401هـ، ج۱، ص۲۹. #فردوسی #گورکانی 🔵صوفی پژوهی @sufi110