زلزله در دمشق، بغداد، مصر از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زلزله هایی بزرگ است که در رأس آنها می توان به زلزله های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی درباره این زلزله وجود دارد به گونه ای که برخی از مکان ها و خسارت های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زلزله در دمشق به سر می برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را «الرجفه، والخسف، و الزلزله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» می نامد. مانند روایتی که از امام باقر(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود: «وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه ای از نشانه های الهی آشکار می شود». پرسیدند: ای امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: «زمین لرزه ای در شام رخ می دهد که صد هزار در اثر آن هلاک می گردند و این را خداوند رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار می دهد. وقتی آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانی دارای اسب های سفید و درفش های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می آورند تا وارد شام می شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی ای از روستاهای دمشق را که به آن حرشا می گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) باشید». بنابر آنچه مرحوم مجلسی آورده، مشابه این حادثه در بغداد نیز رخ می دهد: «...سوزاندن مردی از بزرگان بنی عباس در بین جلولا و خانقین، بستن پلی در بغداد نزدیک محله کرخ، برخاستن باد سیاهی در اوّل روز در بغداد و زلزله ای نیز در آنجا می آید که بسیاری از مردم را در زمین فرو می برد. ترسی بر اهل عراق و مردم بغداد مستولی می شود، مرگ های سریع آنها را از پا در می آورد و آفت به جان و مال و محصول آنها می افتد. ملخ های به موقع و بی موقع می آید و غلّه و کشت و زرع آنها را می خورد و زراعت آنها تقلیل می یابد. دو دسته از مردم عجم به جان هم افتاده، خون بسیاری در میان آنها ریخته می شود». و در روایتی دیگر چنین آمده است: «چنان که مصر را زلزله خراب کند، عمان را آب دریا خراب کند، بصره را آتش خراب کند که از آسمان ببارد، دمشق را باد خراب کند، روم را صاعقه از آسمان آید و یمن را درد قولنج هلاک نماید». در ضمن حوادث معاصر آشکار شدن «دجال» نیز چنین آمده است: «آنگاه زلزله پیدا شود. هیچ منافقی در مدینه نماند الّا آنکه بیرون آید و تابع دجال گردد و مردم آن روز را «یوم الخلاص» گویند. امّ شریک عرض کرد، یا رسول الله آن روز مؤمنان کجا باشند؟ فرمود: «به بیت المقدس پناه برند. دجال بیابد و آنجا را احصار کند پس حضرت صاحب الامر بر ایشان ظاهر شود». باید پرسید آیا به راستی عصر ما در مرکز همه وقایعی قرار گرفته که قرن ها پیش از این روشن بینان با دلتنگی از آن یاد کرده بودند؟ منبع:پایگاه اطلاع رسانی حوزه  ــــــــــــــــــــــ سولدوز نیوز ،اخبارمحرمانه http://eitaa.com/joinchat/3589406730C5e4ae866e3