یک علامت سوال بزرگ بی پاسخ چطور در فاصله پنج‌ ماه «تنها واکسن ایمن برای مادران باردار» به «تنها واکسن ممنوع برای تمام مردم» تبدیل شد؟ در چنین شرایطی، چرا باب نقد و نگاه‌های انتقادی بسته شده است؟ از همان ابتدای تزریق آسترازنکا، عده‌ای عوارضش را فریاد زدند. چه کسی این عوارض را انکار کرد؟ مبنای انکار چه بود؟ چه شد که مردم بدون دسترسی دیدند و دست‌اندرکاران با دسترسی به اطلاعات، ۹ ماه دیرتر دیدند؟ در این مدت، دقیقاً چند نفر زیان دیده‌اند؟ مسئولیت تبعات آن انکار چندین‌ماهه و جبران این زیان‌ها با کیست؟ چه تضمینی وجود دارد که دو پس فردای دیگر، مثل ده‌ها مورد تغییر مواضع ستاد ملی کرونا، سایر دستورالعمل‌ها و جمع‌بندی‌ها نیز به همین سرنوشت دچار نشوند؟ وقتی بررسی‌های علمی ستاد کرونا در چنان موضوع حساسی، اینقدر شکننده و سست است چرا چنین اختیار مطلقی در اختیار این ستاد قرار دارد؟ #نسل_آفتاب ایتا تلگرام سروش @sunshinegeneration