چرا خیال می‌کنید ما هیچ اعتراض و انتقادی نداریم؟ جز یک چیز به همه چیز انتقاد داریم تا سخن پیرامون دفاع از نظام می‌آید، برخی گمان می‌کنند ما هیچ انتقادی نداریم، گمان می‌شود ما مشکلات و ساختارهای غلط و کوتاهی‌ها و اشتباهات را نمی‌بینم یا هیچ از آن نمی‌دانیم یا می‌خواهیم به قول معروف چشم‌پوشی و ماست‌مالی کنیم، خیر آقا، ما هم معترض و منتقدیم، اصلاً خود رهبری هم منتقدند (نمونه؛ رهبری: شبی نیست که به صدا و سیما تذکر ندهم). با ساختارهای غلط اقتصادی، با رباخواری و خلق پول بانک‌ها، با سیاست احتکار زمین، با آپارتمان سازی، با تعارض منافع شکل گرفته در نظام سلامت، با نظام تعلیم و تربیت غربی، علوم حفظی، غیرمهارتی و بعضاً غیر نافع، با ولنگاری فضای مجازی، با عدم حضور حداکثری فقه در روند قانون گذاری، با اختلاس‌ها و دزدی‌های موردی، با کم‌کاری مسئولین، با برخی روندهای حاکم در رسانه، با اجرای سند ننگین ۲۰۳۰ و نسخه بدل اون سند توسعه پایدار و...؛ از این مشکلات و اشتباهات چشم پوشی نمی‌کنیم، با همه‌ی این‌ها مخالفیم، در راستای اصلاح اینها انتقاد می‌کنیم، از اشتباهات مسئولین دفاع نمی‌کنیم بلکه آن‌ها را نقد می‌کنیم، حتی با تهدید دولت‌معاشان و ولایت‌معاشانِ پاچه‌گیرِ پاچه‌خوار تنها از یک چیز دفاع می‌کنیم، دفاع ما از اصلِ نظام است؛ اصلِ نظام یعنی حکومت بر مردم را حق خدا می‌دانیم و معتقدیم خدا این حاکمیت را به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و امامان علیهم‌السلام سپرده و در دوران غیبت امام علیه‌السلام، حکومت به فقیهِ جامع‌الشرایط که عالم به احکام خداست سپرده شده است. تنها چیزی که تماماً از آن دفاع می‌کنیم همین است. بقیه امور، قابل نقدند! مسئولین را مساوی با اصل نظام نمی‌دانیم دوم آنکه: معتقدیم این مشکلات را جمهوری اسلامی فعلاً حل نکرده است،‌ اما این به آن معنا نیست که تمام آنها در دوران جمهوری اسلامی بوجود آمده است‌‌؛ بخش عمده‌ی این مشکلات، حاصلی از حکومت‌های طاغوتی قبل از انقلاب است و برخی دیگر معلول نفوذ و ورود تفکّرات و ساختارهای غربی و لیبرالی به کشور است. اصلاً هدف از انقلاب اسلامی، اصلاح ساختارهای غلط گذشته و جریان احکام خدا در تمامی جنبه زندگی بشر بوده است. با جریان دین در همه جنبه‌های زندگی بشر، زندگی مادی هم در چارچوب مطلوبی سامان خواهد یافت. شاید سؤال شود: چرا بعد از گذشت بیش از ۴٠ سال هنوز احکام دین حاکم نشده است؟ باید توجه کنیم، پیشرفت و رُشد نسبی است. با قبل از انقلابی مقایسه کنیم که آیا وضعیت ما از جهت دین‌داری و رفاه و عدالت بهتر نشده‌ایم؟ آمارها گویای صعود است، هرچند تا هدف فاصله بسیار است... ثانیاً توجه کنیم که ما آمده بودیم خانه‌ی خویش را بسازیم ولی دشمن قسم خورده در برهه‌ای از زمان با جنگ، ناامنی، نفوذ و.. ما را درگیر خودش کرد و برای ما موانعی ایجاد کرد و وصول هدف کمی به تأخیر افتاده در ، ، @sunshinegeneration