🪴
تکرار دلبستگی❤️🩹
🙈فکر میکردم با میزان محبتی که به وجود آمده است، حتما به من وابسته شدهاند و از دیگران هشدار میگرفتم که مدیریت کن تا بچهها به تو دلبسته نشوند...
🗣دیالوگهایی برای خداحافظی آماده کرده بودم، احساس میکردم خیلیها میخواهند بعد از شنیدن خبر گریه کنند، خیلی دسته بالا گرفته بودم، وقتی وارد مسجد شدم، همه دم در منتظر بودند و خیلی زود جمع شدند و سر صحبت باز شد...
😯اضطراب داشتم، با احتیاط حرف میزدم، نکند کمترین حرکت من باعث رنجش کسی شود، گذاشتم هر کس حرفهای پایانی خود را بزند؛ از حرفهایی که میشنیدم شکه شدم، تمام معادلاتم بهم ریخت!
🤔این بچههای دبستانی هیچکدامشان گریه نکرد، همه تشکر میکردند از حضورمان، خیلی عادی با قضیه رفتن گروه جهادی از روستایشان کنار آمده بودند.
❓
هزار سوال بود که در سرم میچرخید، چرا انقدر عادی برخورد کردند؟ مگر همه هشدار وابستگی نمیدادند؟ آن همه شور اشتیاق پس کجا رفت؟
بعد از چند روز جواب سوالهایم را یافتم:
📩ریشه حرکت انسان تعلقات اوست، یعنی حرکت انسان به انگیزهها و خوشیها و دلخواههایش بستگی دارد، هر انسانی از تعلق خود محافظت میکند تا انرژی و انگیزه خود را هدر ندهد.
🔎وقتی کمبود و محدودیت چیزی برایش ثابت میشود دیگر نمیتواند به او دل ببندد، نمیتواند به او وابسته شود.
✂️وقتی جهادیها چند بار به روستای آنها آمدهاند و بعد از چند روز دوباره رفتهاند، شاید هم چند بار وابسته شده باشند ولی به این نتیجه رسیدهاند؛
هر آمدنی رفتنی دارد، پس به جهادیها نمیتوان دلبست...
📐این اصل وقتی تکرار شود جواب میگیرد، از بچگی با آن بزرگ میشویم ولی وقتی سنمان بالا میرد ممکن است در تعمیم آن خطا کنیم، این مقایسه و مشاهده باید ما را به سمت خدا(بینهایت) برساند، ولی وقتی ذهن فقیر باشد ما را افسرده و پژمرده میکند.
🏁به دنبال رسیدن به محدودت و سپس فرار از آن، برخی خارج از کشور را بهشت میابند و برخی در و دیوار را مقصر میبینند، اینجاست که معارف دین به عنوان یک حرکت عمومی میتواند انسانها را رشد دهد و به مقصد برساند.
🌍
دنیا محدود است، پس به دنیا دل نبند...
🌱
@surprised