🔹یکی از ویژگی‌های طبیعی آدمی این است که بزرگی‌ها و عظمت‌ها به محض قرابت‌ها و دسترسی‌ها و روزمرگی‌ها، در نظر او از بین می‌روند. مرحوم شریعتی تعبیر جالبی در این باره دارد: "شکوه و تقوا و زیبایی شور انگیز طلوع خورشید را باید از دور دید. اگر نزدیکش شویم از دستش داده ایم. لطافت زیبایی گل زیر انگشت های تشریح می پژمرد." بسیاری از شخصیت‌های کشور در رابطه با امام خمینی(ره) گرفتار همین شدند. نزدیکی‌شان به امام و دسترسی‌شان به ایشان، چشمانشان را از دیدن این خورشید با عظمت ناتوان کرد. چنانکه معاصرت و معاشرت بسیاری از مردم با ائمه (علیهم السلام) نیز آنها را گرفتار حجاب کرده بود. معتقدم یکی از ویژگی‌های کم‌نظیر آیت الله خامنه‌ای این است که هیچ‌گاه درباره امام(ره) گرفتار حجاب معاشرت نشدند. امام خمینی(ره) را می دیدند و با نظر به عظمت ایشان، در عظمت ائمه اطهار(س) تدبر می‌کردند. رابطه آقا با امام، از آن رابطه‌هایی است که باید سرمشق رابطه ما با ولایت باشد. امروز کم نیستند شخصیت‌های مهمی که از درک عظمت آیت‌الله خامنه‌ای ناتوانند. تا از ایشان دور بودند، تقدیسشان می‌کردند و غلوهایشان تمامی نداشت، اما چون نزدیک رفتند، دست به لجاجت و مخالفت و... هم زدند. راه گرفتار نشدن به این حجاب معاشرت چیست؟ باید گفت منبع ارادت ما اگر احساس صرف باشد، معاشرت و قرابت حتما آن را لکه دار خواهد کرد. اما اگر شناخت ما عمیق و توام با عقلانیت بود، هرگز آسیب نخواهد دید. راه این شناخت، اولا ارتباط پیوسته با بیانات ایشان و ثانیا تلاش مجدانه برای امتداد عملی این بیانات در زندگی فردی و اجتماعی‌مان است. خوشا به سعادت همه کسانی که طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن را خوانده‌اند، با بیانات جاری رهبر انقلاب مانوس هستند و زندگی ولایی دارند. @jebraily http://yon.ir/SjvsQ