شخص امام "رحمه الله" انسان خوبی بود. خوبی او توانست تمام قلمرو حضور او را خوب و متلألی بکند. وقتی كسی خوب است، حول و حوش او هم تحت تأثیر قرار می‌گیرد و خانه و دوستان و كشور و دنیای خود را خوب می‌كند. امام "رحمه الله" مثل چراغی بود كه همه جا را منور می‌كرد، چون خود منور بود. حتی دشمنان امام، شان او را از لحاظ زهد و پارسایی و بی‌طمعی و بی‌اعتنایی به دنیا و راستگو بودن در ادعاها، قبول داشتند. ۱۳۶۸/۱۱/۰۹ ۳۱ @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری