امام به اراده‌ی تشریعی پروردگار اعتقاد و به اراده او اعتماد داشت و می‌دانست كسی كه در راه تحقق شریعت الهی حركت می‌كند، قوانین و سنت‌های آفرینش كمك‌كار اوست. او معتقد بود كه: «سماوات و ألارض وكان الله عزیزا حکیما». امام قوانین شریعت را بستر حركت خود می‌دانست و علائم راهنمای حركت خود به‌شمار می‌آورد. ۱۳۸۳/۰۳/۱۴ #کتاب_پنجم_سیر_مطالعاتی #کتاب_امام_خمینی #صفحه ۴۳ @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری