۸۷ این همان منبري است که شـیخ انصاري روي آن نشسـته! ایشان قبلاً روي زمین می‌نشسـتند و درس می‌گفتنـد، و بعـد از چندي که جمعیت زیاد شد وطلاب می‌خواسـتند چهره ایشان را زیارت کنند و صـدایشان را درسـت بشـنوند، اصـرار کردنـد کـه روي منـبر بنشـینند. گمـان می‌کنـم ایشـان بعـد از رحلت مرحـوم آیـۀالله‌العظمی بروجردي رضوان‌الله‌علیه این را قبول کردنـد. تـا آن بزرگوار حیـات داشـتند، ایشـان روي منـبر ننشسـتند. این بزرگوار، آن روز را تماماً به نصـیحت گذراندنـد. اولین مطلبی که بعد از «بسم‌الله» فرمودند، این بود که مرحوم آقاي نائینی "رحمۀالله‌علیه" روز اولی که براي درس روي منبر نشـست، گریه کرد و گفت: این همان منبري است که شـیخ انصاري روي آن نشسـته؛ حالا من بایـد روي آن بنشـینم! ایشان از همین جا شـروع به نصـیحت طلاب کردند که بفهمید چه کاري می‌کنید وچه قدر این مسـئولیت سـنگین است. نقل شده در دیدار جمعی از فضلا و طلاب در مشهد ۱۳۶۹/۱/۴ @t_manzome_f_r