میدان، میدان جنگ است دیگر. در میدان جنگ آدم میزند؛ انتظار خوردن هم باید داشته باشد. دشمن بیکار نیست، او هم ضربه میزند. انسان باید خود را در میدان جنگ مشاهده کند. حتّی آنجائی هم که دشمنان حرف نرم میزنند، پشت حرف نرم، یک خنجر آخته‌ای وجود دارد که منتظر غفلتی هستند تا دسته در جگر طرف مقابلِ خودشان فرو کنند. لذا باید بیدار بود، باید هشیار بود. این هشیاری هست، این بیداری هست. من  و تأکیدم این است که این هشیاری را حفظ کنیم، نگه داریم. ۱۳۹۰/۳/۸ @t_manzome_f_r