📌خاندانی را که ۳بار در زیارت عاشورا لعن می کنیم بهتر بشناسیم: ❇️ بسم الله الرحمن الرحیم 🔵 آل مروان چه کسانی هستند؟ (۱) ✍ خلاصه پیاده شده سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا اکبری در زیارت عاشورا عده ای مورد لعن قرار گرفته اند. یکی از آن ها آل مروان است که در سه موضع مورد لعن قرار گرفته است. در یک مورد آن آمده است: لعن الله آل زیاد و آل مروان. خانواده مروان آل مروان یکی از تیره های بنی امیه بود: مروان بن حکم ابن ابی العاص بن امیه . پدرمروان یعنی «حکم» از دشمنان اسلام به شمار می‌رفت. حکم عموی عثمان بن عفان بود. او در کوچه ها پشت سر رسول خدا صلی الله علیه و آله راه می رفت و با ادا درآوردن او را استهزا می کرد. یکبار که حضرت او را در حال استهزاء خود دید به او فرمود فکذلک فلتکن، همین گونه باش. حکم از اثر نفرین پیامبر صلی الله علیه و آله تا آخر عمر به رعشه مبتلا گردید و پس از آن، حضرت او را تبعید کرد و در تبعید بود تا عثمان که به خلافت رسید با توجه به خویشاوندی که با حکم داشت او را از تبعید خارج کرد و به مدینه آورد و اموال زیادی از بیت المال را به او داد. این وضع پدرمروان بود اما مادرش «زرقاء» دختر موهب است که از زنان بدکاره مشهور بود. 🔶 مروان وقتی مروان به دنیا آمد رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره او فرمود: هو الوزغ بن الوزغ، الملعون بن الملعون. وزغ پسر وزغ، لعنت شده پسر لعنت شده. امام باقر علیه السلام فرمود: وقتی مروان متولد شد او را به رسول خدا صلی الله علیه و آله عرضه کردند تا برای او دعا کند. پس او را پیش عایشه بردند وقتی عایشه اورا به پیامبر نزدیک کرد حضرت فرمود: او را از من دور کنید او وزغ پسر وزغ است. (الکافی، ج ۸، ص ۲۳۸) 🔸۱. مروان از دشمنان خدا و رسول خدا و اهل بیت او بود و تا آخر عمر آشکارا به این دشمنی ها ادامه داد ۲. در جنگ جمل در کنار عایشه بود و پس از جنگ به معاویه ملحق شد ۳. دوبار حاکم مدینه شد و در هر جمعه بر سر منبر امیرالمومنین علیه السلام را مورد بدگویی قرار می داد ۴. مروان در زمان واقعه حره که یزید سه روز جان و مال و آبروی مردم مدینه را بر کسان خود مباح کرد در مدینه بود و مسلم بن عَقَبه را که فرماندهی حمله به مدینه را داشت بر کشتن اهل مدینه ترغیب می کرد. آنچه در این بحث بیان شد نشان دهنده عمق رذالت و دشمنی مروان با اهل بیت علیهم السلام است که در زیارت عاشورا می بینیم سه بار آل مروان مورد لعن قرار می گیرد. ( با استفاده از تتمه المنتهی، تالیف شیخ عباس قمی،ص۷۳- ۷۴)