بعثت موسی علیه‌‌السلام و هارون و احوال فرعون و اصحابش، داستان موسی علیه السّلام وفرعون، سوره شعراء،آیه۱۸ (( قَالَ أَ لَمْ نُرَبِّك فِينَا وَلِيداً وَ لَبِثْت فِينَا مِنْ عُمُرِك سِنِينَ )) ( (فرعون) گفت: مگر وقتی نوزاد بودی تو را نزد خویش پرورش ندادیمو سال‌ها از عمرت را میان ما به سر نبردی؟.) اين جمله استفهام انكارى است و توبيخ و سرزنش را مى رساند و كلمه ((نربك )) صيغه مع الغير از مضارع تربيت است و كلمه ((وليد)) به معناى كودك است . وقتى كه فرعون متوجه سخنان موسى و هارون مى شود و سخنان آن دو را مى شنود، موسى را مى شناسد و لذا خطاب را متوجه او به تنهايى مى كند و مى گويد: ((آيا تو نبودى كه ما، در كودكى تو را تربيت كرديم )) و مقصودش از اين سخن اعتراض بر موسى بود از جهت دعايى كه موسى كرد، خلاصه : منظورش اين است كه تو خيال كرده اى ما تو را نمى شناسيم ؟ مگر تو همان نبودى كه ما، در آغوش خود بزرگت كرديم در حالى كه كودك بودى و سالها از عمرت را در ميان ما به سربردى ؟ ما اسم و رسم تو را مى شناسيم و هيچ خاطره اى از تو و احوال تو را فراموش نكرده ايم ، آن وقت چطور شد كه ناگهان رسول شدى ، تو كجا و رسالت كجا؟ با اينكه اصل و فرعت را مى شناسيم. منبع:ترجمهءتفسیر المیزان جلد۱۵صفحه۳۶۳ ✨✨✨✨✨✨ موسسه فرهنگی تعقل در قرآن eitaa.com/taaqoldarquran