تا حالا از پشت پنجره چرک و گِل مال باغچه زیبای توی حیاط خانه را دیده‌ای!! گل هست،سبزه هست اما «پنجره» که قرار بود«راه»بگشاید خود، سد معبر کرده و جلوی دید و دیدار را بسته است! بر «آینه دل» اگر گرد گناه و غفلت نشسته باشد عمراً بتوانیم در «نماز» و «دعا» رخِ ماهِ محبوب ببینیم! «او» هست! جلوه‌گری می‌کند همچون آفتاب اما پنجره دل را با گرد و غبار هزاران غفلت و خطا گِل گرفته‌ایم!! «نماز» «شاخص» است برای این که بدانیم بلکه هر روز متذکر شویم حال و روز دل مان چگونه است!؟ اگر سرد و بی روح و خسته کننده است یعنی غفلت و لغزش‌های ما، سر به فلک کشیده و «بدجور» پنجره و آینه دل را گل اندود کرده‌ تا قامت رعنای یار نبینیم!! ماه«رمضان» مثل بهار،مثل عیدنوروز فرصتی برای«خانه تکانی» و گردگیری است!! قطرات اشک توبه و پشیمانی این ماه، مثل قطرات «باران» گرد و غبار یک‌ساله را پیش از سفت و سخت و اندود شدن می‌شُوید و با خود می‌برد و آینه دل را مثل روز اول، جلا و صفا داده و صیقل می‌زند!! خدای مهربان! از تو،بسیار ممنونیم برای هدیه «دو»بهار به آدمی در هر سال! «بهار دل» و «بهار طبیعت» دو فرصت مغتنم برای خانه تکانی و «نو»شدن! امسال اما هم‌زمان به استقبال «بهاران» می‌رویم! نور علی نور! بهار دل،«رمضان»! بهار طبیعت،نوروز! پا بر دیده دل و چشم ما می‌گذارید خوش آمدید! همین ✋ بهار دل و بهار طبیعت عید و شادی دل‌ها بر همگان، میمون و مبارکباد