✍ معاویه؛ شیطنت یا عقل؟! 📚 وسائل الشیعة، ج۱۵، ص۲۰۵ 💥 أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلْجَبَّارِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا اَلْعَقْلُ قَالَ مَا عُبِدَ بِهِ اَلرَّحْمَنُ وَ اُكْتُسِبَ بِهِ اَلْجِنَانُ قَالَ قُلْتُ فَالَّذِي كَانَ فِي مُعَاوِيَةَ فَقَالَ تِلْكَ اَلنَّكْرَاءُ تِلْكَ اَلشَّيْطَنَةُ وَ هِيَ شَبِيهَةٌ بِالْعَقْلِ وَ لَيْسَتْ بِالْعَقْلِ. 📌 راوی می گوید به امام صادق علیه السلام گفتم: چیست؟ گفت: آنچه خداوند رحمان با آن عبادت شود و بهشت بوسیله آن به دست آید. گفتم: پس آنچه در معاویه بود چه بود؟! گفت: آن نَکراء بود، بود؛ آن شبیه عقل است و عقل نیست. @tabyeen98