🔸مسدود بودن راه دشمن با حاکمیت دین! اول انقلاب دو جریان در مقابل هم قرار گرفتند: یک جریان، جریان انقلاب و دین و حاکمیت قرآنی و اسلامی و مبانی دینی و ارزشهای دینی بود که امام (ره) و قاطبه‌ی ملت ایران این راه را دنبال می کردند. یک جریان هم جریانی بود که به حاکمیت دین خدا در این کشور راضی نبود. البته بعضی از این‌ها مردمانی بودند که انگیزه‌شان ضدیت با اصل دین بود. بعضی دیگر هم انگیزه‌شان حمایت از حضور آمریکا و قدرتهای بیگانه بود؛ بعضی‌شان ظاهراً متدین هم بودند؛ ولی می‌دانستند دین و مبانی دینی اجازه‌ی دخالت قدرت‌های مستکبر و بیگانه را نمی‌دهد. این را خوب می‌فهمیدند! بنابراین بنا کردند با اصل دین مقابله کردن! می‌دانستند که تا دین و حاکمیت دینی هست، از هیچ طرف راهی برای دشمن وجود ندارد. البته من خواهش می‌کنم متفکران و صاحب نظران جامعه این حرف را درست بشکافند که چرا وقتی دین هست، من نمی‌تواند بیاید؟! یکی به خاطر خود احکام دینی و خود آیات قرآنی و خود قوانین نظام اسلامی است که اصلاً اجازه دخالت مستکبر و ظالم و توطئه‌گر و غارتگر را نمی‌دهد. جهت دیگر این است که حالا دولتی که معتقد است نباید به بیگانگان اجازه ورود داد با چه ابزاری می‌خواهد هدف خود را محقق کند؛ جز با ابزار مردم و اراده‌های مردم؟! فقط در حاکمیت دینی از اراده‌ی مردم همراه با عشق، با شور، با ارادت و با اخلاص، همه‌ی وجود آنها را در مقابله‌ی با دشمن بسیج می‌کند. در غیر نظام دینی چنین چیزی ممکن نیست! 📚کتاب‌دشمن‌شناسی، ص۲۵۴ 🌹به روشنای تبیین‌ بپیوندید.👇 https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b