🇮🇷 تبیین
🤔 شبهه: چرا ایران مثل سوریه و عراق در افغانستان ورود نمی کند؟" ✅ پاسخ: 🔹اصل اول خواست مردم همان دیارست. سوری و عراقی و فلسطینی اول خودشان ایستادند و بعد هم از ایران کمک خواستند تا مقابل متجاوز قدرت بگیرند اما در افغانستان دولت با دمپایی فرار کرد و مردم نشستند تا طالبان در کمترین زمان حاکم شوند. حوادث پنجشیر نیز برآمده از یک قوم است و مورد استقبال ملت قرار نگرفت و دلیلی ندارد ایران به غیر از محکومیت آدم کشی، وارد نزاع داخلی قومی و قبیله ای شود. 🔹اصل دوم خواست ملت های مجاهد در جبهه مقاومت است. اینکه نکند جنگ داخلی، ظاهری و باطنش تقابل با خروش ملت ها مقابل مجسمه شرارت و ظلم مجسم باشد. اینجا نیز بین سوریه و افغانستان فرق است. در سوریه تلاش استکبار برای شکستن خط مقاومت بود و در افغانستان نزاع پشتون و تاجیک و هزاره و غیره است. 🔹اصل سوم خواست ملت ایران است. جمهوری اسلامی اگر در سوریه و عراق با داعش نمی جنگید، در کرمانشاه و تهران باید می جنگید. نزاع نیابتی به نفع حاکمان بود حال آنکه در افغانستان چنین نیست. طالبان نه داعش اند نه وهابی و نه القاعده. حتی خودشان هم یک دست نیستند. نسبت به گذشته و آینده شان نیز تصویر روشنی نیست. با این حال مهم است که حقوق و امنیت ایران را به رسمیت بشناسند. 🔹سابقه عملکرد نظام اسلامی در منطقه نشان می دهد که هیچ جا بدون درخواست رسمی و قانونی کمک از طرف مقابل وارد عمل نشده و هیچ جا شتابزده اقدام نکرده و بعد از مدتی، سررشته معادلات را به نفع همه مردم منطقه در دست گرفته است. حتی در شرایط زهرآگینی که آمریکا نجف و کربلا را مستقیماً هدف گرفته بود، جمهوری اسلامی هیجانی عمل نکرد اما در مدت معینی با کمک به ملت عراق، کمر آمریکا را شکست. 🔹در جریان پنجشیر و افغانستان هم ان شاء الله نظام اسلامی با تدبیر و عقلانیت، نقش موثری در تغییر صحنه به نفع مردم مظلوم افغانستان و دفع تجاوزگران ایفا خواهد کرد. مزدوران غرب از همین می ترسند و تلاش می کنند ایران را وارد باتلاق جنگ کنند یا تنش و درگیری‌های بین‌الافغانی را به داخل ایران بکشند و با تحریک ایران به دخالت در افغانستان، نقشه تجزیه افغانستان را که طراح آن آمریکا است جلو ببرند! به همین دلیل تجمعات و تحرکات اخیر دوقطبی طالبان-احمدمسعود در ایران شدیداً محل تامل و هوشیاری است.