الهیات توحیدی ما همه ظرفیت‌های لازم را دارد/ الهیات پساکرونا *. در چند ماه اخیر با پدیده‌ای به نام کرونا مواجه شدیم، پدیده‌ای که در ابتدا به نظر نمی‌رسید چندان بحران ساز باشد ولی با شیوع، گسترده شدن و اپیدمیک شدن آن، بحرانی جدی را در فضای فکری، نظری و عملی در جهان به وجود آورد. *. پیامدها و بازتاب‌هایی که کرونا داشت، انگیزش‌های فکری ایجاد کرد که آن را می‌توان از دو زاویه مورد بررسی قرار داد: هم از دید تهدید به آن نگاه کرد و هم از دید فرصت. *. پاره‌ای از روشنفکران دینی کشور ما در این داستان هم فکر این اندیشه بودند که الهیات دینی دیگر پاسخگوی بشر نیست. *. ما دو رویکرد داریم: رویکردی که خصوصاً بعضی از روشنفکران دینی ما روی آن تاکید می‌کنند که باید در الهیات دینی و توحیدی تجدید نظر کرد و الهیات نویی را تأسیس کرد! رویکرد دوم که مورد نظر خود ما هم هست، این است که لازم نیست الهیات جدیدی را بنا کنیم؛ ظرفیت‌های الهیاتی ما در الهیات دینی و توحیدی بسیار غنی هست و البته باید این ظرفیت‌ها را متناسب با نیازهای روز، بازخوانی، بازآموزی و بازارائه کنیم. *. از ابتدای قرن ۱۹ به بعد آرام آرام می‌بینیم که الهیات لیبرال شکل می‌گیرد که تلقی از خدا، دین و ایمان در این الهیات، اساساً هیچ سنخیتی با مباحث الهیاتی کلاسیک ندارد. *. الهیات ما در بعد نظری و معرفتی نقصی ندارد اما در مورد الهیات رنج و شر باید اذعان نمود که الهیات ما باید کاربردی تر شود. ما نیازمند الهیات زندگی هسیتم. جهت مطالعه بیشتر به http://tabyin.ir/node/98310 مراجعه کنید. @tabyinir