امام حسین(ع) در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا یک جور دیگر، شب عاشورا سخن از «نمی‌خواهم، احتیاج ندارم، بروید، بیعتم را برداشتم» بود روز عاشورا می‌گوید: «بیائید به من کمک کنید، آیا یاور و مددکاری هست؟ هل من ناصر ینصرنی؟» شب صحبت می‌کند تا مبادا خبیثی در بین طیب‌ها باشد و روز سخن می‌گوید تا مبادا طیّبی در بین خبیث‌ها مانده باشد، شب غربال می‌کند تا فقط صالحان بمانند و روز غربال می‌کند تا فقط اشقیاء در مقابل او ایستاده باشند .. آیت اللّٰه حائری شیرازی(ره)