🌹🌹🍂🌹🌹🍂🌹🌹🍂 :(آيه ٨٤) : 💠از اين به بعد به قسمتى از مواهبى كه خداوند به ابراهيم داده است اشاره شده، و آن مواهب فرزندان صالح و نسل لايق و برومند است كه يكى از بزرگترين مواهب الهى محسوب مى‌شود. 💠 نخست مى‌گويد: «ما به ابراهيم، اسحاق و يعقوب (فرزندان اسحاق) را بخشيديم» (وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ) . 💠 سپس براى اين كه افتخار اين دو تنها در جنبۀ پيغمبرزادگى نبود، بلكه شخصاً در پرتو فكر صحيح و عمل صالح نور هدايت را در قلب خود جاى داده بودند، مى‌گويد: «هر يك از آنها را هدايت كرديم» (كُلاًّ هَدَيْنا) . 💠 و به دنبال آن براى اين كه تصوّر نشود، در دورانهاى قبل از ابراهيم، پرچمدارانى براى توحيد نبودند، و اين موضوع از زمان او شروع شده اضافه مى‌كند، «نوح را نيز پيش از آن هدايت و رهبرى كرديم» (وَ نُوحاً هَدَيْنا مِنْ قَبْلُ) . در حقيقت با اشاره به موقعيّت نوح كه از اجداد ابراهيم است و موقعيّت جمعى از پيامبران كه از دودمان و فرزندان او هستند، موقعيّت ممتاز ابراهيم را از نظر «وراثت و ريشه» و «ثمرۀ» وجودى مشخّص مى‌سازد. و در تعقيب آن نام جمع كثيرى از پيامبران را كه از دودمان ابراهيم بودند مى‌برد. 💠 نخست مى‌گويد: «از دودمان ابراهيم، داود و سليمان و ايّوب و يوسف و موسى و هارون را هدايت كرديم» (وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَ مُوسى وَ هارُونَ) . 💠 و در پايان آيه مى‌فرمايد: «اين چنين نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم» (وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ) . به اين ترتيب روشن مى‌كند كه مقام و موقعيّت آنان در پرتو اعمال و كردار آنها بود. 🌹🌹🍂🌹🌹🍂🌹🌹🍂 @Tafsirenemooneh