💠 * نگاهی نو به تربیت (۲) * به نظر بسیاری از اولیا و مربیان، بهترین روش برای وادار ساختن دیگران به انجام کاری این است که برای آن کار پاداش تعیین کنیم. « این کار را بکن تا فلان پاداش را بگیری». اما والدین و معلمان درباره ی اساس عقلیِ این راهکار به ندرت دقت و تأمل میکنند. سئوالی که اینجا مطرح میشود این است که فرد در مقابل کاری که انجام میدهد دقیقاً چه چیزی را باید دریافت کند و تحت چه شرایطی باید آن را قول داد و به آن عمل کرد. در جامعه ما جهت تربیت کودکان، یادگیریِ دانش آموزان و مدیریت کارمندان از این اصل استفاده میشود. برای نمونه وادار کردن نوجوان به مطالعه ی بیشتر، به او وعده ی نمره بیست می دهیم، یا برای ساکت ماندن کودک پنج ساله در فروشگاه به او قول آدامس می دهیم و نمونه هایی از این قبیل که حتماً بسیاری از ما در زندگی روزمره با آن مواجه شده ایم؛ گاهی تسلیم شده ایم و گاهی هم نه خواسته ی فرزندمان را بر آورده نکرده ایم در نهایت از این شرایط خسته و دنبال راه حلی برای رفع این مشکلات بوده ایم. ما بر آنیم که در این یادداشت ها شما را با تکنیک هایی جهت رفع این مشکلات آشنا کنیم.