▪️ روایت رحلت لَمَّا تُوُفِّيَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَوَلَّى غسلَهُ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ اَلْعَبَّاسُ مَعَهُ وَ اَلْفَضْلُ بْنُ اَلْعَبَّاسِ. فَلَمَّا فَرَغَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مِنْ غُسْلِهِ كَشَفَ اَلْإِزَارَ عَنْ وَجْهِهِ ثُمَّ قَالَ: «بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي طِبْتَ حَيّاً وَ طِبْتَ مَيِّتاً اِنْقَطَعَ بِمَوْتِكَ مَا لَمْ يَنْقَطِعْ بِمَوْتِ أَحَدٍ مِمَّنْ سِوَاكَ مِنَ اَلنُّبُوَّةِ وَ اَلْإِنْبَاءِ خَصَّصْتَ حَتَّى صِرْتَ مُسَلِّياً عَمَّنْ سِوَاكَ وَ عَمَّمْتَ حَتَّى صَارَ اَلنَّاسُ فِيكَ سَوَاءً وَ لَوْ لاَ أَنَّكَ أَمَرْتَ بِالصَّبْرِ وَ نَهَيْتَ عَنِ اَلْجَزَعِ لَأَنْفَدْنَا عَلَيْكَ مَاءَ اَلشُّئُونِ وَ لَكِنْ مَا لاَ يُرْفَعُ كَمَدٌ وَ غُصَصٌ مُحَالِفَانِ وَ هُمَا دَاءُ اَلْأَجَلِ وَ قَلاَّ لَكَ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي اُذْكُرْنَا عِنْدَ رَبِّكَ وَ اِجْعَلْنَا مِنْ هَمِّكَ.» ثُمَّ أَكَبَّ عَلَيْهِ فَقَبَّلَ وَجْهَهُ وَ مَدَّ اَلْإِزَارَ عَلَيْهِ. چون رسول خدا(صلّى الله عليه و آله) وفات يافت كار غسل او را امير المؤمنين علىّ‌ بن ابى طالب(عليه السّلام) به دست گرفت و عبّاس و پسرش فضل نيز با آن حضرت بودند. چون على(عليه السّلام)از غسل پيامبر(صلّى الله عليه و آله) فراغت يافت كفن از چهرۀ مبارك حضرتش كنار زد و گفت: «پدر و مادرم فدايت، پاكيزه زيستى و پاكيزه بدرود حيات گفتى،با مرگ تو چيزى از ما بريده «پدر و مادرم فدايت، پاكيزه زيستى و پاكيزه بدرود حيات گفتى. با مرگ تو چيزى از ما بريده شد كه با مرگ هيچ يك از انبياء گذشته بريده نشده و آن نبوّت و اخبار آسمانى است. مصيبت تو از طرفى به اندازه‌اى بزرگ است كه با اين مصيبت ويژه‌ات تسلّى بخش مصيبت هر كس ديگرى هستى و از طرفى نيز بر تمامى مردم سايه افكنده است به طورى كه همه در اين غم شريك‌اند و اگر به صبر و پايدارى فرمان نداده و از بى‌تابى و ناشكيبائى نهى نفرموده بودى، هر آينه اشك ديده‌مان را در اين راه با گريۀ فراوان مى‌خشكانديم و [لكن آنچه كه هميشه بر دل ما ماند غم و غصّه‌اى است كه دست به دست هم داده‌اند و آن درد و مرض هر دو درد مرگ‌اند و البتّه اين غم و غصّه در راه مصيبت تو بسى اندك است]، پدر و مادرم فدايت ما را به نزد خدايت ياد آر و ما را وجهۀ همّت خود دار.» سپس خود را به روى بدن آن حضرت انداخت و صورتش را بوسيد و كفن را به رويش كشيد. 📚الأمالي (للمفید)؛ ج 1، ص 102 #رحلت_پیامبر https://eitaa.com/taheriane