✅امام خامنه‌ای: 🔷۱.در این مدت، با سکوتش، کنشگری معناداری کرد. 🔷۲.با حضورش، به شایعات نادرست پایان داد. 🔷۳.محیطی دانشگاهی را انتخاب کرد (و بعد، از اهمیت دانشگاه گفت). 🔷۴.مجموعه‌ای از نیروهای مسلح (و انتظامی) را برگزید. 🔷۵.سان دید (و بر سلامت جسمانی‌اش صحه گذاشت) 🔷۶.ایستاده سخنرانی کرد (درحالی‌که فرماندهان نشسته بودند) 🔷۷.صراحت چشمگیری به خرج داد. 🔷۸.به‌عنوان یک ایرانی، با غم ملی همدردی نمود. 🔷۹.از «مظلومیت و اقتدار توأمانِ» جمهوری اسلامی و مردم ایران گفت 🔷۱۰.مسئله حجاب/ بی‌حجابی را کمرنگ کرد. 🔷۱۱.به اهانت‌های فراوانِ نسبت به خودش اشاره‌ای نکرد. 🔷۱۲.مردم ایران(راضی و ناراضی، معترض و غیرمعترض) را ستود و در اقلیت‌بودگیِ آشوبگران را پدیدار کرد. 🔷۱۳.نقش قدرت نرم و سخت «دولت‌های متخاصم» و «ضربه‌خوردگان جمهوری اسلامی» را برجسته نمود. 🔷۱۴.علاوه بر جمهوری اسلامی، از ایده‌ی «ایران قوی و مستقل» دفاع کرد. 🔷۱۵.گفت «کشور خیلی مشکل دارد»، و این که از سوی دیگر «حرکت جدّی‌ای وجود دارد برای برطرف کردن این مشکلات». 🔷۱۶.خدشه به امنیت کشور و مردم را به هیچ وجه برنتابید و از این بابت، به دفاع از پلیس پرداخت 🔷۱۷.از خواص جامعه، طلبِ موضعِ صریح کرد(و البته موضع‌گیریِ بدون تحقیق را نکوهید) 🔷۱۸.جامعه‌ی هنری و ورزشی ایران را تحسین نمود. 🔷۱۹.جوانان و نوجوانان را از غائله‌ی آشوبگران مستثناء کرد. 🔷۲۰ .قومیت‌ها(مخصوصاً بلوچ و کرد) را ستود. ‌