ریل گذاری برای بازسازی روابط راهبردی بلندمت بدون عنصر مهم پالایش و پژوهش جهت خلق آینده یا بهتره بگویم حداقلی از پیش بینی ها و برنامه ریزی برای آن امکان پذیر نیست
🔺براساس پیش بینی موسسه pwc رشد اقتصادی جهان در سال ۲۰۵۰ سه برابر ۲۰۱۴ خواهد شد.
رشد تولید ناخالص داخلی جهانی در سال ۲۰۳۷ دوبرابر سال ۲۰۱۴ و در سال ۲۰۵۰ سه برابر ۲۰۱۴ خواهد شد.
🔺نکته مهم این هست که آمارها از شتاب رشد اقتصادی و تولید ناخالص داخلی قدرت های نوظهور به ویژه در آسیای شرقی و جنوب شرقی ،برزیل،آفریقای جنوبی، هند و روسیه وحتی عربستان سعودی و ترکیه و پاکستان و تا حدود ضعیفی ایران حکایت دارد
این اتفاق در کنار کاهش سرعت رشد اقتصادی ۷ کشور صنعتی(آمریکا، فرانسه،آلمان،ژاپن،انگلیس،کانادا،ایتالیا)* مهم ترین رویداد در آینده اقتصاد جهانی است که نشان می دهد جغرافیای اقتصادی دنیا در حال تغییر است.
چین به عنوان موتور محرکه اقتصاد جهان در کانون توجهات قرار دارد.
در سال ۲۰۲۸ رشد تولید ناخالص داخلی چین فاصله محسوسی از ایالات متحده آمریکا خواهد گرفت.
چین بزرگ ترین شریک تجاری ۱۲۴ کشور جهان است این در حالی است که برای آمریکا به عدد ۷۶ رسیده است،چینی ها بزرگ ترین صادر کننده و وارد کننده جهان هستند
این به معنای افول آماری جغرافیای برتر اقتصادی جهان یعنی آمریکای شمالی و اروپای غربی است و قدرت‌های منطقه ای و نوظهور می دانند برای قرارگیری در مسیر توسعه باید برای آینده شرقی سرمایه گذاری کنند
صلح ایران و اعراب خلیج فارس با میانجی چین و روابط راهبردی دو کشور با چینی ها به درک مشترک ایران و عربستان و خوانش آن ها از نقش قطعی چین در آینده جهانی باز می گردد،توافقی که بدون احساس نیاز به آمریکا منعقد و افق جدیدی برای جغرافیای سیاسی منطقه و جهان گشود و چینی ها مجددا خودی نشان دادند
شرایط متفاوت آینده عامل نزاع حال است و آمریکا برای کنترل اوضاع از همه امکانات نرم افزاری و سخت افزاری استفاده خواهد کرد.
🔺آمریکا و غربی ها برای مهار پیشرفت کشورهای در حال توسعه در آسیای شرقی،آسیای غربی،هند و روسیه سناریوهای متعدد و پیچیده ای در قالب ائتلاف های نظامی ،سیاسی،امنیتی و خلق تعارض منافع و تنش طراحی کرده اند تا مانع تحولات بنیادین جهانی شوند و این داستان به نقاط حساسی رسیده است.
ابوقاسم