🔹آقای عبدالملکی، امروز از "وزارت تعاون، کار و رفاه" استعفا داد. منتقدان او، روی برخی تدبیر هایش (از جمله افزایش 57 درصدی حقو ق کارگران) انگشت می گذارند. و موافقانش، به برکناری برخی مدیران ناسالم از شرکت های بزرگ زیر مجموعه "شستا" (شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی) و هلدینگ های تابعه استناد می کنند. ♦️موضوع این نوشته اما، نقد عملکرد عبدالملکی نیست. او به هر دلیل، از ادامه وزارت کناره گیری کرد. آن هم در روزی که مجلس، وزیر صمت را برای سوال به مجلس فراخواند و به او کارت زرد داد. 🔹یاد ماجرای عجیب تعیین وزیر رفاه در دولت سابق افتادم. آقای علی ربیعی پس از انجام استیضاح، از این وزارت برکنار شده بود. آن زمان، دو سال از وزارت آقای محمد شریعتمداری در "صمت" (صنعت،‌ معدن و تجارت) می گذشت و عملکرد او در دو حوزه صنعت و تجارت، مورد اعتراض گسترده عمومی بود. ♦️تابستان سال۱۳۹۷، فشار افکار عمومی موجب طرح چندباره و جدی استیضاح محمد شریعتمداری در مجلس دهم بشده بود. او پس از انتقادات فراوان، دیگر حاضر به حضور در کمیسیون مربوطه هم نبود و همین، استیضاح را جدی تر کرد. 🔹طرح استیضاح در ۱۵ محور ارائه شده بود، از جمله عدم مدیریت بازار و افزایش بی‌رویه قیمت‌ها، عدم مدیریت صحیح بر تأمین مواد اولیه واحدهای تولیدی، وجود فساد و رانت در واردات خودرو و ثبت سفارش برای دریافت ارز و ... اما شریعتمداری ناگهان ۲۸ مهر ۱۳۹۷ استعفا داد و از استیضاح گریخت. ♦️تا اینجای کار، خیلی عجیب نبود. اتفاق شگفت انگیز آن بود که آقای روحانی، فردای استعفای شریعتمداری از "وزارت صمت، او را برای نامزد تصدی وزارت رفاه، به مجلس معرفی کرد! شریعتمداری هم، مانند نعمت زاده که در دولت اول روحانی وزیر صمت شد، رئیس ستاد انتخاباتی روحانی بود. 🔹در اثر سیاسی کاری روحانی و مجلس دهم، وزیری که تحت فشار شدید افکار عمومی بود و برکناری وی قطعی می نمود، توانست رای اعتماد دوباره بگیرد و این بار، وزیر تعاون، کار و رفاه شود! ✅ تحلیل سیاسی و جنگ نرم http://eitaa.com/joinchat/1560084480C6ad9c44032