🛑 روشنفکر ایرانی و اصرار بر تکرارِ اشتباه حدود ۵۰-۶۰ سال پیش برای بسیاری از روشنفکران ایرانی: کمونیسم تنها راه نجات بود، شوروی الگوی تمدنی، و سن‌پترزبورگ نماد آرمان شهر مترقی تلقی می‌شد. گذشتِ زمان و تحقق وعده‌ی صادق امام امت در خردشدن استخوان‌های کمونیسم، انتظار می‌رفت که موجب تنبه و بازگشت روشنفکران ایرانی از کژراهه‌ی وابستگی به غیر و اتکا و اقبال به اندیشه‌های اسلامی و سنت‌های بومی و ملی گردد. اما روحیه‌ی ازخودبیگانگی و عدمِ خودباوری ملی چنان در تار و پود و عمق اندیشه این جریان رخنه کرده بود که بعد از ناامیدی از اتکال به شرق، پا بر تمام عقاید قبلی خود گذاشته و به سمت امپریالیسمِ غرب غش نمود. این‌چنین بود که از آن زمان هضم‌شدن در نظم آمریکایی را تنها راه نجات کشورها معرفی نموده و پذیرش تام و تمام اندیشه‌های ضداخلاقی و معیشت‌سوزِ لیبرال سرمایه‌داری را تنها راه پیشرفت و ترقی. اینک نیز که چندسالی‌ست زمزمه‌های فروپاشی و اضمحلالِ درونی تمدن منحط غرب کم‌کم به فریادی بلند و رسا تبدیل می‌گردد، روشنفکر ایرانی انگشت در گوش و سر در گل و ناتوان از فهم حقایقِ جاریِ دنیا، کماکان غرب‌گرایی و بلکه غرب‌گدایی را بعنوان نسخه‌ی شفابخش ملت‌ها فریاد می‌کند. و چه زیبا فرمود خمینی کبیر: ✅ «آن‌ها که خواب آمریکا می‌بینند، خدا بیدارشان کند» #احمد_نبویان 🇮🇷 تحلیل سیاسی و جنگ نرم http://eitaa.com/joinchat/1560084480C6ad9c44032